ben kimsenin karşısında eğilmem duruşuyla öne çıkan ateistlerin kibirli olmasıdır. onlara göre tüm ateistler alim, tüm müslümanlar yobaz, bilim karşıtıdır.
'tüm müslümanların yobaz olduklarını düşünerek koskoca bir zümreyi yargılamak ne kadar yanlışsa,tüm ateistlerin kibirli olduğunu düşünerek yargılamak da o derece yanlış'.
bir ateist olarak söylüyorum; kibir yerinde kullanıldığında hiç de kötü bir şey değildir. kibirin her zaman kötü olması klişesini zihninizden atın. sizden akılca zayıf bir düdüğü karşınızda konuşturacağınıza ezin onu daha iyi, zamandan kazanın.
evet, malesef bir çoğu öyledirler. ama bu sadece kişisel bir durum değildir, şu an ismini hatırlamadığım amerikalı ateist bir derginin başyazarı ''insanları, inanmayı bıraktırana kadar aşağılamalıyız böylece ancak düşünmelerini sağlayabiliriz'' gibi bir fikri öne sürebilmiştir.
birde inanan insan sonsuz bir kudret karşısında boyun eğmekle iradesinin sınırlı olmasının farkında olandır. insanın kimyasında bulunan kibirden arınabilmenin yolu da ancak budur.
hatırlayın ki tüm herşey şeytan'ın kibri ile başlamıştır, kuran bu misali boşyere vermemektedir. inanmayan insanın ilk ve en bariz özelliğinin bu olması da şaşırtıcı değil.
karşılarında felsefeye, teolojiye, bilime hakim biri olsa dahi bu tavırlarının değişebileceğini düşünmekte yersizdir aynı kibir sürer, çünkü mesele sadece kişilik meselesi değil derin ruhsal bir varoluşsal sorundur.
en büyük zırva önermelerden biri. ateistler kibirlidir,ha? ateistler dindarlar kadar kibirli değildir,asla da olamazlar. önce dindarların neden kibirli olduğundan bahsedelim. dindarlar,dünyanın ve evrenin insanlar için yaratıldığını düşünürler,kendilerinin bir hayvan türü olmadığını söyler,diğer canlılardan üstün görürler. bitkilerin ve hayvanların sadece insana hizmet etmek için varolduğunu söylerler. ateistlere kibirli dersek,bu durumda dindarlar ne oluyor? ama ateistler ise asla evrenin kendileri için varolduğu gibi kendini aşırı üstün gören bir fikre asla kapılmazlar. bu yüzden zırvalar torbasına atılacak bir önermedir "ateistlerin kibirli olması"
Küçük sinek hikâyesinde ki duruma benzer bir durumdur. (Bu hikâye sadece kibirli ateistler için değil kibirli tüm insanlar için geçerlidir.)
Vaktiyle ormanda küçük yanlız bir sinek yaşarmış, hep kendini çok bilgili ormanın en güçlü, en zeki, en donanımlı varlığı olarak görür ve diğer orman ahalisine de böyle davranırmış vaktiyle önce uyarılsada, yanlızlığa terkedilmiş tüm bunlara rağmen sinek ne kibrinden ne kendinin farkında olmayışından vazgeçmiyor tüm ormanın en akıllısı olduğunu kendi kendine tekrar edip gezinirken bir eşek sidiği göletine düşmüş tam boğulacağı sırada bi saman çöpü bulup üstüne çıkmış. Ve eşek sidiğini görünce deniz deniz dedikleri büyük su bu olsa gerek altımda gemi de var bende bu denizin kaptan-ı deryasıyım demiş.
işte kibrin aslı budur. Hiçbirşey olmadığının farkında olmayan kendini bilmez insanlar eşek sidiğine düşüp saman çöpünü gemi sansa kendini kaptan-ı derya ilân eder.
dünyayı geçtim kainatın kendi sözde peygamberleri için yaratildığını zanneden, kendilerinden başka herkesin cehenneme gideceğini düşünen müminlerden gelince daha komikleşen lakırdı.
