Bırakın konuşsunlar zira; Çağımızda Ateizmin ilahi dinler
açısından büyük bir tehlike oluşturduğunu sanmıyorum.
Çünkü; böyle bilim ve mantık dışı bir düşünceye çok az kişi inanıyor, üstelik onların da bu inançlarında içten olmadıklarını düşünüyorum.
Benim önemli gördüğüm sorun; Müslümanların büyük bir kısmının Allaha (c.c.) iman etmekle, özellikle Onu yaratıcı olarak kabul etmekle dinsel sorumluluklardan kurtulduklarını düşünmeleridir.
Allahın (c.c.) yasaklarına ve ibadetlere gereken önemi vermemeleridir.
Yani Allaha (c.c.) Teist veya Deist türü bir inançla iman etmeyi yeterli görmeleridir.
inanmadığın şey hakkında daha rahat konuşabilirsin çünkü onun ne kadar yanlışı ve eksiği varsa daha iyi görebilir bunu inananlarla paylaşarak bir farkındalık yaratabilirsin.
çok gülünçtür. konu eğer sadece inanmak veya inanmamak olsaydı, biz inananlara laf düşmezdi onların kararı konusunda.
ama, bu arkadaşlar hem inanmıyor, hem o inanmadığı konu hakkındaki bilgisi zayıf, yanlış, ve eksik olup hem de "inanan insanlardan daha fazla bilgiye sahibim" tavrını gösterince ortada gerçekten de trajikomik bir hal meydana geliyor.
lan, dini afyon olarak görüyorsun da, bir de bizim çerçevemizden kendinize baksanız ne derdiniz acaba?
resmen kendinizi "biz ot gibi, hayvan gibi amaçsızca yaşamak için varız." şeklinde tanımlıyorsunuz.
asıl afyon olan bu düşünce. artık ne kadar kullandıysanız, kafa bayağı bir gitmiş geri dönmemek üzere. belki uçak düşerken o kafa yerine gelebilir ama.
ilginç tespit. bir ateist uçan spagetti canavarı hakkında da çok konuşabilir. bu neyi kanıtlar, abi bak ne buldum edasıyla tespit yapmak dışında? ateistlerin inanmadığı şey hakkında çok konuşması nı ; inançları, konuşmalarını yasaklayan beyinler algılayamaz tabi. sen bir inanan olarak dinin hakkında en fazla ne kadar konuşabilirsin, kalıp yargıların dışına çıkamayacağın için kimsenin aklına gelmeyecek olan ne söyleyebilirsin, herkesin bildiği şeyler dışında ekstra ne ekleyebilirsin? fikrin olabilir mi ki konuşasın?
ateistlere en çok yöneltilen sorulardan biridir.
şimdi inanan biri olarak olaya baktığımda, adam tanrı'nın var olmadığı üzerine olan argümanlarını evrenden ya da insandan yola çıkarak temellendirmeye çalışıyor.
yok olan bir şeyin yokluğunu ispatlayabilmek için; yok'u bulmanız gerek. yok ise; zaten yok. bu işin sonu bok deyip kestirip atmıyorum ancak biz inananların tanrı'nın varlığını her şeyde temellendirebilmesi kadar normaldir.
ha bir de şöyle bir durum var, bir ateist herhangi bir bilimsel teoriden yola çıkarak tanrı'nın var olmadığını ileri sürdüğünde o ''çağdaş'' ve ''bilimsel'' yaklaşmış oluyor olaya.
ama bir müslüman bunu yapınca inancı kafasına göre yontmuş oluyor nedense. bu da ilkesizliktir işte. çünkü ateist de inanan insan da aynı fikirsel metodlardan yola çıkarak felsefi çıkarımlar yapıyor, ha felsefeyi kabul etmiyorsanız; felsefeye hoş geldiniz...
inananların, olduğuna inandıkları şeyi ispat etmek için ateistlerin inanmadığı yazıtları referans olarak kullanması saçmalığının yanında devede kulaktır. Liseli ateistleri burada konu dışına alıyorum, zira onlar hayatın anlamını çözdüklerinden seviyeli tartışmalara konu edilmemelidirler.
çünkü din bir uyuşturucudur ve yalandır. daha fazla insanı aydınlığa erdirmek için ve islam denen saçmalıktan kurtarmak için, ateistler, dini sorgular ve yanlışlarnı ortaya çıkarır!
bunların ataları da çok uğraştılar meraklanmayin bu sikimsalak veletlerden bi cacık olmaz. atalarından bu yana 1400 yildir ayni teranelerin soylenmesi.
beyler bırakın bu imansız sürüsüyle tartışmayı. allah cezalarını bu dünya da vermezse öbür dünyada elbet verir. bırakın kendi kendilerine zırvalasınlar. ateistler neden diğer dinleri eleştirmiyor. çünkü islamın kusursuzluğu, zorlarına boru gibi girer.
insanlar emin oldukları şey hakkında idda etmeye çalışmazlar, onları bu duruma itende Allahın onları yaratırken ruhlarına azda olsa iman gücünü vermesi sanırım kendi kendine kanıtlıyor aslında öle olduğunu... Biz müslüman olarak bu yüzden bunu kanıtlamaya çalışmıyoruz hiçbir zaman.
