ne yazık ki abesle iştigaldir. kardeşim madem inanmıyorsun neden ağzına bu kadar çok doluyorsun? neden kendince olmadığını düşündüğün bir şeyin olmadığını ispatlamak için mal, mal şeyler yazıp kendinle taşşak geçirtiyorsun?
inanmıyor ama aklından hiç çıkmıyor. hayret verici bir tutarsızlıktır doğrusu. kendi nefsi için daha kolay olanı seçmeye gayret ederken; aslında zor olanı tercih ederek, fıtratına aykırı hareket etmesi münasebetiyle diline vuruyor. susturamıyoruz habire dinden bahsediyorlar efendim. kendi tutarsızlıklarının tutarsızlıklarını zihinsel imkansızlıklarıyla sıvazlıyorlar. hayır işçilkleride bir boka benzemiyor. sıvamayın kardeşim. siktir olun gidin!
klasik insan psikolojisi. insanların sahip olduğundan çok sahip olmadığı konularla çenesini daha fazla meşgül etmesi.
uzun uzun, kendince deliller sunarak bir şeyin yokluğunu ispatlama girişimi dış seslere değil aslında iç seslere karşı yapılan bi mücadeledir.
ben inanıyorum o halde vardır. sen inanmıyorsun sana göre yoktur. bendeki varlık sendeki yokluğu ilgilendirmez. sendeki yoklukta bende ki varlığı.
Dil, büyük nimet. iyi ve kötü işteki rolü, iyiliği de kötülüğü de büyük. Cennete de, Cehenneme de götürür. Cirmi küçük, cürmü büyüktür. iman ve küfür dildeki ifadeden anlaşılır. Dil, ya hak konuşur, ya bâtıl.
Diğer uzuvların sahası dardır. Kulak sadece işitir, göz sadece görür. Dilin sahası geniştir. Hayır ve şer için geniş alana sahiptir.
Sözünü bilen kişinin, yüzünü ağ ede bir söz.
Sözü pişirip diyenin, işini sağ ede bir söz.
Söz ola kese savaşı, söz ola kestire başı,
Söz ola zehirli aşı, bal ile yağ ede bir söz.
--spoiler--
ateistlere en çok yöneltilen sorulardan biridir.
şimdi inanan biri olarak olaya baktığımda, adam tanrı'nın var olmadığı üzerine olan argümanlarını evrenden ya da insandan yola çıkarak temellendirmeye çalışıyor.
yok olan bir şeyin yokluğunu ispatlayabilmek için; yok'u bulmanız gerek. yok ise; zaten yok. bu işin sonu bok deyip kestirip atmıyorum ancak biz inananların tanrı'nın varlığını her şeyde temellendirebilmesi kadar normaldir.
ha bir de şöyle bir durum var, bir ateist herhangi bir bilimsel teoriden yola çıkarak tanrı'nın var olmadığını ileri sürdüğünde o ''çağdaş'' ve ''bilimsel'' yaklaşmış oluyor olaya.
ama bir müslüman bunu yapınca inancı kafasına göre yontmuş oluyor nedense. bu da ilkesizliktir işte. çünkü ateist de inanan insan da aynı fikirsel metodlardan yola çıkarak felsefi çıkarımlar yapıyor, ha felsefeyi kabul etmiyorsanız; felsefeye hoş geldiniz...
