Müslüman biri olarak böyle düşünüyorum. Kendimce sebeplerini açıklamak isterim. Madde madde örneklerle yazıyorum.
1- islam inancı olarak bir kötülük yaptığımız da tövbe ederek kendimizi bir nebze olsun rahatlatabiliyoruz ama ateistlerin böyle bir şansı yok.
2- başkası kötülük yaptığı vakit bunun cezasız kalmayacağını biliyor ve içimizi rahatlatabiliyoruz ama ateistler kötülüğün, kötülük yapanın yanına kalacağını düşünerek yaşamak zorundalar.
3- Vegan olan ateistler hayvanların öldürülmesine hiç bir zaman alışamayacaklar, sürekli o hayvanlara acıyacaklar fakat biz onları Allahın bizim için yarattığını biliyor ve sorun etmiyoruz.
4- sevdiğimiz bir insanı kaybettiğimiz zaman tekrar buluşacağımızı biliyor ve üzüntümüz bir nebze bile olsa azaltabiliyoruz ama ateistler onları hiç bir zaman göremeyeceklerini düşünüyor. Büyük bir üzüntü olsa gerek.
5- bizler vatan için ölen birinin en güzel şekilde mükafatlandırılacağını düşünüyor ve mutlu oluyoruz. Ama ateistler o insanların birilerinin maşası olduğunu ve boşuna öldüklerini düşünüyor. ( yanlış anlaşılmasın ateistler vatansever değil demek istemiyorum bazı olaylarda böyle düşünüyorlar haklı olarak )
6- bizler dünyaya gelme amacımızı biliyor ve kendimizi düzene sokmak konusunda daha rahat ediyoruz. Oysa ateistler yaşamak için yaşıyorlar ve kendilerini düzene sokmakta zorlanıyorlar.
7- biz kendimizi kötü hissettiğimizde allaha sığınıyoruz ve belki psikolojik olarak bile olsa daha iyi hissediyoruz. Ateistlerin böyle bir şansı da yok tek teselli kaynakları diğer insanlar.
not : Belirtmek isterim ki Burada hiç bir inancı eleştirmedim objektif olarak kendimce yorumladım.
asil önemli olan inançlı biri olmaktan çok mantıklı biri olmak ben doğum günümde arkadaşlarımla içip eğlenemiyorsam varsın olmasın öyle din kurallara körü körüne uymaktansa çıkış amacını sorgulayıp iyi bir insan olabiliyorsan ne güzel (bkz: önemli olan niyet)
