bir ateist arkadaşım vardı 2003 yılında müslüman olmuş. ben müslüman iken tanıdım. müslümanlara saldırmak için kuranı kerimi ezberlemiştim diyordu.
neden sonra bir gün yazımını iyi bilmiyorum şu meşhur yazar ismi göthe idi galiba alman yazar mıydı ne onu okurken mevlana celaleddin rumi yi tanıdım dedi.
şöyle söylüyordu; "utanarak söylüyorum ama ben mevlana sayesinde müslüman oldum, daha o zamanlar gözlerim kördü muhammed s.a.v. i görecek mevkide değildi kalbim. "
bu bahsetteğim kişi, 1996 da televizyon haberlerine çıkmış olan satanistlerin büyük ayini vardı ya bir kızı kurban etmişlerdi. o ayine şans eseri katılmamış o ayini yapanların arkadaşıydı.
ona hiç bir şey sormamıştım ama beşiktaş sokaklarında sabahın köründe dolaşırken şöyle dedi;
arkadaş hepsinin bir dönemi var kişi boşluktadır ve satanist olur fazla bir temeli yoktur yıkılır en fazla 3 senedir satanist in ömrü sonra inanmaya başlar. veya müslüman olur. ateistler de böyledir hayatın çemberinden geçince bir şeylerin varlığını yardımını fark edince artık birisinin zorlamasına da gerek kalmaz. ruhu zaten haberdar bedeni nefsi nazlanır sonunda o da maddiyat da secdeye kapanır.
deistlere hiç bir şey demiyorum dokunmuyorum kolaycılıkları ile kalsınlar oldukları yerde.
ben ateistlere hiç bir şey sormuyorum. zaten benim sormam önemli değil kişinin kendisine sorması önemlidir.
"kişiye olanlar değil, o kişinin içinde olanlar önemlidir."
