her ne kadar çocukça ve garip gibi görünse de, başka türlü bir araştırma malzemesi olmayan zihniyetin çaresiz takipçisi. şimdi, elemanın beyni başka bir olasılığı kaldıramayacak oranda belli bir masal korkusuyla kavruluyor. bir çok ateist de bir zamanlar zaten oralarda bulunmuş oldukları için iman sahiplerinin hissettiklerini gayet iyi biliyor. ama bu eleman ne yapıyor, imanının arkasına saklanarak taş atan velet misali, merakını gidermek için, yok "ateistler'deki bitmek bilmeyen yanma korkusu", yok "ateist ölürken altına sıçacak" tarzı foseptik bir sorgulama yöntemi seçiyor. aslında sormak istediği sorular özünde basit: "nasıl allah'tan korkmadan yaşayabiliyorsunuz?" veya "nasıl bu veya başka bir inanç biçiminden kurtuldunuz?": bu kadar!
ama yok; ille saçma bir yöntemle saldırarak aklınca kendisinden farklı düşüneni konuşturacak, sorgu polisi sanki mübarek. elbette akabinde kendisine gayri insani bir yöntemle yaklaşılan her insanın yapabileceği gibi, inançsız şahıs basıyor kalayı: artık dalga geçme şeklinde mi olur, yerin dibine geçirme şeklinde mi olur, orası imansızın keyfine ve havasına kalmış. ondan sonra ise iman sahibi "dinime küfrediyorlar!" diye isyan ediyor. iyi de evladım, adam kafir, sen gidip adamı kurcalarsan kimliğini ortaya koyacak ve "küfr" edecek elbette, onların nurlu peygamberleri, utançları veya sıkılmaları yok ki; sen "allah'tan başka hiç bir şeyden korkmam" diyorsun, ama adam senin o allahından da korkmuyor. düşün biraz.
merakını efendi gibi sor, efendi gibi cevap alama, ondan sonra belki bir haklılık payın olur, ama "ateizm de bir inanç aslında" diye konuya girersen sana gösterirler neye inandıklarını...
laf sokarak anlatmaya çalışan yok. genelde laf sokarak güler imanlı
imanlının bildiği ateistin bilmediği bir nokta varki imanlı anlatsada ateist ölse anlamaz .
