bir çeşit öz eleştiri hareketidir. din-kafaların inançsız kafirler hakkında salladıkları zaten malum; ama mesele kendi kendini başkasının yapamayacağı biçimde tahlil etmek. hani bilimsel olma kaygısı var ya, hani insanız ya, hani diğer akımların aksine inançsızlığın hiç bir çıkar kaygısı yok ya; o zaman kendi kendimizi eleştirmekten de kaçmak olmaz. ama benim dediğim öyle karşıtların ağzından ironi yapma meselesi değil; bunu yapan çok kişi var zaten. mesela ben kendimce bir kaç tane sıralayım, belki ne demek istediğim daha da netleşir:
