genelde net aleminde olan şakirttir.
sÖzlükte bolca mevcuttur. ağlar ağlar sonra eksilerler.
Bu şakirtler ya olayı unutup allah yolunda gitmeye devam edecektir yada olaylar üzerine düşünüp, durmadan araştırıp dinden çıkacaktır.
Ateistin biri, doğa, tabiata hayran kalarak ormanın içinde dolaşıyormuş.
Tabiat ne güzel ağaçlar, renkler yaratmış.diye düşünerek dolaşırken
aniden karşısına kocaman, vahşi bir ayı çıkar, ateist adam korkar
ve kaçmaya başlar. Ateist önde ayı arkada koşarken ayı sonunda
adamı yakalar altına alır. Ayı tam pençesini kaldırıp
adama vurmak üzere iken ateist adam can havli ile
Allahım yardım eyle diye bağırır. Bir anda her şey donar;
nehir akmaz, rüzgar esmez, yapraklar kımıldamaz olur.
Ayıda pençesi havada öylece donakalır.
Hemen yanıbaşlarında bir ışık belirir,
ışığın içinden birses şöyle der
Hani sen tanrı tanımazdın, şimdi ne oldu?
Ateist utanarak başını öne eğer. Işıktaki ses devam eder.
Hadi dile ne dilersen, kabul edilecektir.
Ateist adam ben şimdi iman ettim desem buna yüzüm yok,
bunu istemeye hakkım da yok, ama bu ayı iman ederse
belki benim kurtulma şansım olur,
ben ayının iman etmesini istiyorumder.
Işıktaki ses dileğin kabul olacaktır diye cevap verir ve kaybolur.
O anda yeniden rüzgar esmeye, nehir akmaya,
yapraklar kımıldamaya başlar. Ayının ateiste inmek üzere
kalkan pençesi yere iner ve sonra ayı iki pençesini göğe doğru
kaldırarak şöyle dua eder Ey Allahım senin rızan için oruç tuttum,
sana inandım, senin rızkınla orucumu açıyorum. *
Cevap vermesi pekde gerekli olmayan şakirttir. Okadar çok kanıta rağmen hala inanmayan bi insanla laf dalaşı yapmak gereksizdir. Herkesin inancı kendinedir.
(bkz: tesadüfen oluşan hayat ve evren)
