ateistlerden nefret etmeye gerek yoktur. tamam inanmayabilirler fakat inanmadıklarını göz göre göre inanan insanların gözlerine sokmaları beklenmemektedir kendilerinden. onlarda bu vatanın evladıdır. ancak dediğim gibi bizim onları zorlamamız sözkonusu değilken onların da inananlara saygı göstermesi gerekir. kardeş kardeş yaşanmalıdır. ben bir ateistle bir sene aynı evde kaldım birbirimizin inançlarına sataşmadan.
"Ateistlerin istem dışı da olsa bütün dinlere ve peygamberlerine hakaret etmesi"nin de gösterilebileceği listedir.
Bir ateistin düşüncesi gereği tanrı yoktur, dolayısıyla din de yoktur ve peygamberler de dolayısıyla yalancıdır. Bu da gerçekten inananlar için büyük bir hakarettir.
laik ve özgür bir ülkede yaşadığımızı düşünerek bir neden bulamadığım söylemdir. bırakın insanlar içinde yaşasındır, herkes aynı şeye inanmak zorunda değildir.
basit olarak düşünürsek nasıl yapılan bir açıklama kimine göre yeterince doğru gelirken bir başkasına tamamıyla yanlış geliyorsa bu konuda aynen böyledir.
(bkz: tümevarım)
diyeceğim odur ki toplumu rahatsız etmiyorsa herkes dilediğini yaşayabilir.
konu kapanmıştır, dağılın çabuk*
kendilerine saygı duyulmasını isterler ama ilahi dinlere laf atmaktan ve kötülemekten geri kalmazlar.nerede saygı nerede demokrasi.sizden nefret ediyorum ot insanlar.
Bakara Suresi, 178. Ayet: "Ey inananlar, öldürmede kisas size farz kilindi. Hüre hür, köleye köle, kadina kadin." Nahl Sures, 126.ayet: " Eger bir topluluga azap edecekseniz, size yapilan azabin esiyle azap edin." Kuran bir ikaz (uyari) kitabidir: Enam Suresi, 19.ayet: "Bu Kuran, sizi ve ulasilacak herkesi uyarmak için vahyoldu"
Kimsenin ateistlerden nefret ettiği yok.Tek nefret edilen konu;din üzerinde hiçbir bilgisi olmadan dini karalamaya çalışan cahillerdir.Yoksa ateistlerle herhangi bir sorun bulunmamaktadır.Saygı çerçevesinde herkes bilgisini aktrabilir.
Herkesin inancı kendine özel.Herkes inanıp inanmamakta hür.Ancak saygısızlık yaparsa bir grup işte o zaman sevilmeyecektir.
yaradilani sev yaradan da ötürü.. yüzyillardir bu toplumun özünde canli kalmis bir söz. Inanan veya inanmayan bir insan, inandigi veya inanmadigi icin cesitli bahaneler ortaya sürüp, mevcut huzuru ve insanlar arasi baris i rahatsiz ediyorsa ya da ne bileyim insanlarin hassas düsünce ve duygularini taciz ediyorsa, nefret edilir tabii. Bu her konuda gecerli bir durumdur. Ama kendi ic dünyasindaki sorular, kaygilar, kaoslar her insanda az-cok zaten vardir. Ince bir detay var inanmakla inanamamak arasinda,ince bir zar diyelim(inanamamak la inanmamak baska elbette). Ve bununla baglantili oalarak; kalple yapilan isler her zaman daha makbuldur- nefret de olsa, sevgi de olsa- Dilimizi iceri cekmedikde bu gürültüler sürer gider- der bilenoglan..
kendilerini normal insanlardan daha zeki sanmaları.
inanmamanın bir meziyet olduğunu düşünmeleri.
var/yok kavramını sadece islamiyet üzerinden tartışmaları.
saygısız olmaları.
hoşgörüsüz olmaları.
başka fikirlere açık olmamaları. (kısmen yobaz)
sadece kendim biliyorum havasında ve karizmatiğim edalarında gezmeleri.ateist özentilerini hele hesaba bile katmıyorum.
bir konuyu tartışırken eğer kendi fikirlerine zıt bir şey varsa ve siz haklıysanız hemen kabaca kestirip atmaları.hep kendileri haklı olucak sanki.
tabi bu bir genelleme değildir.sadece bir izlenimdir.
Özellikle ateizmin ilk evrelerinde çıkan dinlere sataşma durumu yüzünden nefret edilebilir. Ancak zamanla olgunlaşır kişiler. Artık lafı açılmadıkca dini görüşlerini bile dışarı vurmazlar. Hatta ateist olarak diyorum ki ''insanlık gereği'' tüm insanları sevmek lazımdır.
Evet bende dinler aleyhine konuştuğum zamanlar oluyor. Ancak damarıma basılmadıkca bunu yapmam. Olay karşılıklı kimse kimseye karışmasın gül gibi geçinelim.
efendim kimseden dini, siyasi görüşünden dolayı nefret edilmez. lakin bu ateist olarak yaşayan insanların yüzde doksan dokuzu çevresine farklı görünmek için, gençliğine de güvenerek bilim adamı nidalarında takılırlar. aslında tüm çıkarımları büyük bir saçmalıktan ibarettir. islamiyet'i yobazlaştıran insanlar yüzünden dinine sıkı sıkı bağlı olan insanların cahil cühela kesim olduğu sanılır lakin aslında tam tersidir. bu ateist denen insanlar da islamiyet'in yüklemiş olduğu kuralları kaldıramayıp, son çare olarak ''aslında yok lan öyle birşey'' demeye getirirler. fakat bunların çoğu altmışlı yaşlarda allah'a inanmaya başlarlar.* aslında bunlardan nefret etme nedenleri dinsizlikleri değil, sırf çevresinde farklı görünmek amacıyla bir takım saçmalıkları savunmalarıdır.
* inanmayı bir bok sanan, her şeyi bildiğini sanan ama aslında bir bok bilmeyen bir ergen olmaları.
* inanan insanların düşüncelerine saygı göstermemeleri.
* sırf milyonlarca insandan farklı diye, kendilerini bulunmaz hint kumaşı sanmaları.
