Bütün hayat çizgisinin başladığı noktaya geri gidiyoruz. Giriş gelişme sonuç döngüsü gibi. Olay gene en başından başlıyor ama bu defaki yolculuk nasıl devam edecek bilemiyoruz tabi
günde 3 öğün, yenildiğinde mideyi erimiş bakır gibi kaynatan zakkum, ve cehennemin kendine has kaynar sularından ikram edilecektir.
cehennemin 1. katı bile dayanılamaz ölçüdeyken bunlar için 4. kata bile gitmek ödül olur. ve 4. kata gidebilmeyi isteyecekler.
hiç değilse yecüc mecüc kavminin bulunduğu 5. kata gidip azaplarının bir nebze olsun hafif oluşunu isteyecekler, acı çığlıklar içinde rabbimize yalvaracaklar.
ama nafile, cehennemin 6. katı onlar içindir. 7. katı merak edenler için hemen söyleyeyim : allah ı inkar etmekle kalmayıp, ilahlık taslamak.
zlatan ibrahimovic gibi kendini tanrı sananlar için hazırdır ;
dini cebine uçkuruna makam mevkiye çıkarına alet eden ve din kılıfına bürünen kafirlerin olmadığı yere gider.
korkma ateyiz gardaşım, eğer allah varsa (ki benim için var) kul hakkı ile karşıma gelme der. sen kul hakkı olmadan allah'ın huzuruna çık. allah, merhametlilerin en merhametlisidir.
kendine olan şeyi af eder, benim hakkımı af edemez.
allah, verdiği sözü tutar.
Ateistler için bir sorunsal değildir. Zira atristler gidecekleri yerden ziyade bulundukları yerin tanımlanmasıyla bizatihi ilgilidirler.
Ayrıca teist inanca göre doğrudan cehenneme gideceği rivayet edilmekredir. O rivayette göre tecavüzcüler, yetimin hakkını yiyenler ve bilimum benzer suçlular vile cehennemden cezasını çekip çıkabilirken ateistler hep cehennemde kalacaktır der.
kısacası ateistler tanrının ve tahut kullarının gözünde sınavsız cehenneme geçenlerdir.
ateistler ise nereye gideceklerine zaten bu gözle bakmazlar. Havanda su dövmektense; gidecek bir yer hülasasına kapılmaktansa; mevcudu idrak etmeyi yeğlerler.
tabiki perspektif anlayışı tek yöne sabitlenmiş zihniyetlerin buna anlayış göstermesini geçtim; saygı göstermesi bile çok güç.
Herkesin inandığı ya da inanmadığı kendine olsa ne güzel olurdu amk. Ama yok illa çamur atarlar.
maddi yönden bakarsak elbette ki toprağa karışıp gideceklerdir. ancak manevi yönden son gelen islam dinine göre bir değerlendirmede bulunmak gerekirse ayetlerle sabit olan bir durumdan bahsedilebilir. zira içinde allah inancı olmayarak ölen bir kimsenin kesinlikle cehenneme gideceğine dair kesin tabirler bulunur. imansız ve inançsız dünyanın en iyi insanı olarak ölmek, en adi müslüman olarak ölmekten daha kötüdür zira imansız ölmenin kurtuluşunun hiç olmadığından bahsedilir.