ölümü dinginlik, huzur ve kurtuluş olarak görürler. çok güzel bir hayat yaşamışlarsa filmin sonudur onlar için, çok kötü bir hayat yaşamışlarsa da en fazla kabus bitiyordur. maşallah.
dogmadan once milyonlarca yil boyu bir varligim yoktu ve bundan rahatsizlik duymadim. oldukten sonra milyonlarca yil boyu dunyada bir varligim olmayacak ve yine rahatsizlik duymayacagim. kisacasi hayatinizi yasayin.
Yaşamdan sonrası için her insanın doğası gereği bildiği müthiş bir tüyo varken neden herkes asla kanıtlayamayacakları şeylere gönlünü sonuna kadar koyar anlamış değilim. Doğmadan önce neydiysek öldükten sonra o olacağız.
Ama sen hala bana gelip bak ağaç yaprak döküyor dirilişin kanıtı dersen "aa haklısın ya" derim sana çünkü sen bunu hakediyor olursun.
Dünyaya sadece yiyip içmeye geldiysek ve bizi bu durumda hayvandan ayıracak ilahi görevlerimiz ise boşverin hayvan olalım. Yeter ki "ateistler anca hayvan olur, ateist işte her şey beklenir" diyenler eksik olmasın.
ATeistler ahireti kabul etmedikleri için korkarlarmış ölümden.
Olay tam tersi aslında, korkanlar kabul etmiştir götü sağlama almak için.
Şimdi kimse yalan atmasın.
öncelikle kişiden kişiye değişir. genel olarak, ölümü kabullenmeme kısmını aştıktan sonra cennete mi yoksa cehenneme mi gideceğim belirsizliği de kaybolduğunda, otomatik olarak korkuyu da yenmiş oluyorsunuz.
bilgilendirme,
organizma hayatta kalmaya programlandığı (genetik) için, ölümden doğal olarak korkarız. Bu korku aslında, hayatımızı sonlandırıcak tehtidlere karşı "kaçınma" olarak savunma mekanizması şeklinde işler.
şahsen ölümden zerre kadar korkmuyorum. hatta ve hatta ölümü kendime bir ödül olarak görüyorum. inandığım şekliyle bu dünyadan sonra başka bir hayat olmadığından ötürü zaten yokum. duyu organlarım çalışmayacak, hissetmeyeceğim, düşünmeyeceğim... doğal olarak bu durumu "sonsuz huzur" olarak adlandırırım.
p.s. yaşamanın anlamı ne sorusunun cevabı; nefes almayı devam ettirecek bir amaç yaratmaktır. mehmet pişkin'in intihar etmesinin tek nedeni, amaçsızlıktı. o yüzden kolaya kaçmayıp, geride bırakacağınız sevdiklerinizi düşünerek, bu sikimsonik hayatla olabildiğince taşşak geçmeye bakacağız.
