Doğru, doğru olduğu kadar üzerine düşünülmesi gereken söylemdir.
Din; Öncelikle bir amacın olması gerektiğine, herşeyin boş olamayacağına inananlar içindir.
inançlı insanların hedefi amacı bulmaya yönelik olmalıdır. bakıp da anlam yükleyebildikçe inanabiliyorum demelidir.
O zaman inançlı kimse amaçtan ve anlamdan haberdar olduktan sonra inançlı konumdadır.
Amacını, inandığı şeyi bulmak için önce sorgulaması gerekir.
ve Sorguladığı sırada henüz bulmadığı için bu kisiye inanç sahibi diyemeyiz.
bu da inançlıların sorgulamaya ihtiyac duymadıgını, zaten yeterince sorguladıgını gösterir.
Ateist ise tanrının varlığının en büyük kanıtı olan vicdan tarafından sorgulamaya mecbur edilir.
Herkes bilir ki; "Kişinin gözlerini kapatması güneşin olmadığı anlamına gelmez"
doğru bir tespit. bir müslüman eğer hristiyan bir ülkede doğsaydı ve aynı mentaliteyi kullansaydı bir hristiyan olarak ölürdü. dünyada inananların çoğu inancını hayat boyu sorgulamaz. ailesinden aldığı inancı alır çocuklarına aktarır. ateist ise sorgulayıp bütün bu inançların üstünde bir bakış açısı kazanabilmiş insandır.
insan zekası karar verdiği andan itibaren o konuda düşünmeyi bırakır. biz iman edenler, allah'ın varlığı konusunda kesin kararımızı vermişizdir. bu inanca mukabil, tanrı'nın varlığını sorgulamak, ardından ağıt yakılacak bir erdem olarak gözlerimizi yaşartmıyor.
aslolan sorgulamak değil, inanmaktır.
iş bu yazıdaki sorgulamak fiili, tanrı'yı sorgulamanın özel adı olarak kullanılmış, fen ve sosyal ilimlerdeki gerekliliği inkar edilmemiştir.
yanlıs bır soylem. hıc birimizin * arapça bilmediğinden yola çıkarsak, ve din alimiyim diyenlerin her birinden farklı sesler çıkıyorsa araştırırım ve inanırım.
bu kaniya nereden varildi bilinmez. ama yanlis oldugu kesin. pekala sorgulayip, dusunup, farkli bakis acilari okuduktan sonra allah'a inanabilirsiniz. tam tersine, hic dusunmeden, sorgulamadan, sadece "moda" oldugu icin ve zeki gorunmek icin de ateist olabilirsiniz. yani "ateistim, oyleyse sorguluyorum" dusuncesi yanlistir.
