türkiyede ateizm bir ideoloji. atamızın bize göstermiş olduğu yoldur. bu ülkeyi Müslümanlara bırakmayacağız. azınlık değiliz. burada hükümeti eleştirirken benim tek amacım burada bulunan Müslimlerden uyanma sağlamak ve dinden dönüp ak partiye oy atmamalarına vasıta olmak. bu. ben açık sözlüyüm kardeş.
Saçma sapan düşüncedir.
Zira, koyunun; etinden,sütünden,derisinden yararlanılır. Ateistin ise kendine dahi yararı yoktur.
(bkz: çok iyi konuştum çokta güzel konuştum)
kendine "inanan" diyen iftiracı, onursuz, yalancı zihniyetin beyinsel kusması olarak ortaya çıkan sorunsaldır.
tarihsel hiç bir kayıt ateistlerce uygulanmış kıyımdan söz etmezken haçlı seferleri, cihat, yahudi soykırımı, filistinlilere uygulanan zulüm, katolik-protestan, sünni-şii, müslüman-hristiyan, müslüman-yahudi, hristiyan-yahudi çatışmaları, yüzyıl ve otuz yıl savaşları gibi tek nedeni din olan gerçeklikler havada uçuşmaktadır.
dünyadaki tüm katliamların ve de sapkınlıkların en büyük nedeni dindir.
insan ancak din denilen sapkınlıktan arındığında özgür, demokrat ve de uygar olacaktır.
aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?
yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam,
kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün,
boşuna bunca yıl tükettiğim bu ülkede.
konstantinos kavafis
ama önce okuyun! iyi okuyun! belki anlarsınız oysa o kadar basit şeyler ki bunlar:
şöyle bir etrafıma bakıyorum da kan, cinayet, para, hırs, açlık, yoksulluk, entrika, yalan, pislik, düzenbazlık başka bir şey göremiyorum elbette bir iki iyi şey vardır o kadar kör değilim ama kötülük o iyi şeyleri de çoktan sarıp sarmalamış içine almış hapsetmiş adeta. şimdi soruyorum size böyle bir dünyada mutlu olmak mümkün mü? kötülüğün zehirli sarmaşık gibi bütün tomurcukları yok ettiğini bile bile mutlu olmak da neyin nesi?
neyse ben teistlere döneyim konudan daha en başında sapıyorum, ey aklım sen güç ver bana!
teistleri daha önce çeşitli başlıklar altında incelemiştik ancak şimdi bir alt başlıkta koyun teistleri inceleyeceğiz.
şimdi radikal teist nedir? körü körüne inanan ille de "allah var" diye orada burada bağırıp çağıran. diğer insanların fikirlerine gram saygısı olmayan, düşünmeyen sorgulamayan, okumayan, önüne koyulana eyvallah diyen bir insandır. buraya kadar sorun yok değil mi?
şimdi böylesi bir adam nedir? koyundur! kömür verirsin oyunu alırsın, buzdolabı verirsin götünü alırsın bu kadar basittir. "namaz kılıyorum" dersin seni el sütünde tutar baş tacı yapar. ama iş elektrik zammına geldiğinde, doğalgaz zammına geldiğinde, işsizliğe geldiğinde gıkı çıkmaz bunların! eee hani nasıl "namaz kılıyorsun" sen? hani düşünürdün hani sorgulardın hani araştırırdın? dinin sana okumayı emretmiyor muydu? bu mu senin insanlığın?
bir de bunlar kan dökmekten ayrıca bir zevk alırlar dünya tarihi boyunca gelmiş geçmiş bütün ırklardan teistler hep kan dökmüşlerdir açın bakın dünya savaşlarını ya "din" ya da "para" yüzünden çıkmıştır. önceki entrymde belirttiğim gibi günü gelmiş 72 millet bir olmuş kudüse girmişlerdir müslüman hıristiyan demeden kılıçtan geçirmişlerdir birbirlerini, günü gelmiş menemende, sivasta sırf insanlar inanmıyor diye sırf sorguluyorlar diye sırf "bu öyle değil şöyle olabilir" dediler diye sırf düşünüyorlar diye insanları yakmışlardır, asmışlardır. günü gelmiş düşünen insanlar kellelerini bırakmışlardır. avrupadan asyaya, güney amerikadan yeni zelandaya hep din uğruna ocaklar sönmüş, çocuklar yetim kalmıştır! niye? onlara sorsanız bu kutsal bir görevdir "şehitliktir" din yolunda ölen herkes şehittir! kıçımın kenarları! alın siz o dininizi götünüze sokun! dünyada bir kişi bakın açık konuşuyorum bir kişi bile açlıktan ölüyorsa bu dincilerin ellerini kafalarının arasına alıp düşünmelerine yetip artmalıdır! ama nerdeeee...
şimdi ben bunca şeyden sonra nasıl bu dincilere saygı duyayım? nasıl onları anlamaya çalışayım? onlar beni bir kere olsun anladılar mı? bir kere olsun korkmadan, düşüncelerin üzerine giderek soru sordular mı? bir kere olsun o küçük beyinlerini açıp üç bin yıllık dogmalardan, mitoslardan, hikayelerden sıyrıldılar mı? hayır! işte bu yüzden kusura bakmayın başıma bir şey gelmeyecekse ben bunları sevmiyorum! ve sevmeyeceğim de...
arif olan anlar...
diye değerlendirilmesi daha doğru olacak sorunsaldır.
