her şeyin bittiğini zannederler. dolayısıyla beyinsizin önde gidenleridir. ama tabi, ibadet etmekten kurtulma psikolojisi de var.
artık bir yaratıcının olduğuna, allah'ın olduğuna ve tabiki bir hesap gününün olduğuna inanmak için müslüman olmaya ya da herhangi bir dine mensup olmaya gerek yok ki.
hamile kal, tuvalette doğur, bebeğini boğup öldür çöpe at, sonra da allah olmasın... yok öyle...
şehirlerin üstüne bomba yağdır. hiçbir suçu günahı olmayan insanları katlet, sonra da allah olmasın... yok öyle şey...
her türlü yolla zengin ol, hortum yap, çal, diğerleri açlıktan inim inim inlesin, yiyecek giyecek bulamasın, sonra da allah olmasın ha? ooh ne güzel kandırıyosunuz lan kendinizi! öldükten sonra bitsin herşey ha? hassiktirin lan!
kendini ödüllendirilmeye değer görmediği (yada gerek duymadığı) ve cezalandırılmayı hakettiğini bildiğinden dolayı "hiçlik"tir.
fakat burada bahsettikleri şey esasen ölümden sonrasıdır. aslında soruya yanlış cevap veriliyor.
ölüm herkes için aynıdır, yaşamsal faaliyetlerin son bulması.
bende ateist olsam bende mutlak son olarak görmeyi tercih ederdim tabi. aksi taktirde papalara gelmek kesin olur çünkü, mahşere daha iyi bir alternatif yok. zaten bir ateistin hayat sonrası dirilişe dair fikirleri dinlerdeki beyanları saçma bulmasından kaynaklanıyor. elde net bir şey yok yani. antitez sadece.
ben daha güle oynaya ölen kimseyi görmedim. bir biz mi korkuyoruz? ama sonrasında "çıkışta dayak var" tarzı liseli ergen bozması bir "şey"e inanmamak, her ne kadar egoyu darmadağın etse de, pek de bozmuyor.
ellerin yansın ebu leheb!
ananın örekesini tersten gör ebu leheb!
ağzına sıçayım ebu leheb!
kim istemezki öldükten sonra cennete gitmeyi ve yaşarkende cennet hayalleriyle huzur bulmayı.
kafka şöyle diyordu ; "aileyi koruyan bir tanrının varlığı kadar huzur verici başka ne olabilirki?"
bu yüzden eğer ateistler için ölümün bir anlamı yoksa bu onların anlamsızlıgından değildir.emin olun yapamıyorlardır,isteselerde sizin inandıgınız cennete inanamıyorlardır.
aciklayamadiklari bir seydir ölüm. cok korkarlar ölümden.
yok olmak, insan maddeden olustugu icin, maddi duruslarinin sona ermesi demektir onlar icin ölüm. karanlik, hic....
insan nasil dogmadan öncesiyle ilgili hicbir sey söyleyemiyor, aynen sonrasinin da öyle olacagini sanirlar.
ama mesela bu zeka, bu "insanin tarif edilmez bir sekilde bir degeri -ama neyin degeri- oldugunun düpedüz bilincinde " olmasi hissine de sahiptirler. insanin icinde belirli bir software icerisinde "insanin bir degeri oldugu ve o degerin ölümle yokolmadigi" insanin icine yüklenmistir. bu hissi hepimiz duyariz. biz topraga atilan "leşten" ibaret degiliz.
insanda görünen organlardan baska görünmeyen ,ruhi organlarin da var, oldugunu ateist, aslinda konu ölüm oldugunda bastan sona hisseder. cünkü bu, allah´in software idir, sen onun varligini kabul etmeyebilirsin, ama ben hicbir ateistin "ben ölünce tamamen yokolacagim" dediginde icinde tarifini yapamadigi bir seyin kendi kafasindan gecen bu düsünceye vargücüyle karsi cikmadigina inanmiyorum.
insan...bütün uygarligini ruhi faaliyetleri vasitasiyla kurmusken, ruhu reddeden ateist, ruh taki organlarin bizzat kendisiyle konustuklarina sahit olur, konu, ölüm olunca. sadece ateist degil, her insan icin böyledir bu...senin iskambil kagitlardan kurdugun bir dünya vardir, bir de ilahi gücün düsünüp tasinip insana yükledigi o softwareler zinciri....sen iskambilden dünyanda herseyi kendine göre aciklarsin, ama kendi benliginin en derinlerinde "tanrinin solugunu" hissedersin. (insan bir avuc camura allah´in üfledigi ruhtan ibarettir)...iste sen o ruhu hayatin boyunca reddedersin, ama her insan bilir ki, ölüm "mutlak" bir son falan degildir. hicbir insan kendisini "degersiz" bir makine gibi hissetmez...peki soru - neden hissetmez- onun bunu hissetmemesinin sebebi nedir? madem insanin maddiyattan baska bir varligi yoktur, bu "önbilgi" nereden gelmistir?....bilinmez. ama insanin icinde birseyler devamli insana degerli bir varlik oldugunu fisildarlar.
"ben yeryüzünde bir halife yaratacagim." (insana verilen degere bak!!!)(bakara 30)
ya inanmayani kotulemek, ya da ortaya laf sallayip "acaba bu elemanlar olum sorununu nasil hallediyor" diye meraklanan daha yasamina bile anlam bulamamis inancli bunyenin dar zihniyle yem olarak hazirladigini zannettigi bir cesit bok atma temali ve arastirma kokulu sualdir.
hic bosuna ugrasmayin, ogrenemezsiniz: ateistler, inancsizlar gizli gizli olumun anlamini bilmekte, kendi aralarinda paylasmakta, ancak boyle inanclilarin bulundugu kamu ortamlarinda kesinlikle bunu dile getirmemekte, "her boku cok iyi biliyorlar, bunu da bilmeyiversinler" demektedirler. inanclilara da "olumun anlami falan yok, azottur, bocukler yer" diye duymak istediklerini soyleyip gonderirler. yersen...
