Ateistlerin içtenlikle ateist olmalarının sebebini dökecekleri sorudur. ve acaba bu öfkelerinin kaynaklarına dair cevap bulunduğunda durumlarında bir değişiklik olacak mı sorusunu akla getiren hayret cümlesidir.
kendi inançlarına saygı göstermelerini... sonuçta her bilgi, bir inanma zeminine dayanır (her inanç da bazı bilgilere). "inananlar" kendilerine gösterilmesini bekledikleri saygıyı kendi inançlarına ters düşenler de gösteriyorlarsa, sorun yoktur.
hakaret istemezler ama bunu ifade ederken de hakaret ederler ilginç..
örneğin bir ateiste cehennemlik demesi inanan birisinin, ateiste koyan bişey olamaz ki? inanmıyor ki? gülüp geçebilir buna gayet. cehennemlik desin demesin ne fark eder.
ama inanan birisinin, inandığı değerlere saygısızlık gösterilmesi öyle basit alelade bir şey değildir.
şimdi rica ediyorum ateist arkadaşlardan.
hakaret etmeyin..
inananların, başka inançlara sahip olanlara (ateistlerin de bir inancı var sonuçta) hemen belden aşağıya vurduğunu gördüğünüzde, "inançlı olmak da ne ola ki?" diye kara kara düşünmenize de yol açan ifadedir. örneğin ben belden aşağıya vurulduğunda rahatlayan inançlılardan değilim Allahtan.
bir nazi chaplin'e "büyük diktatör" filminden sonra şu soruyu sormuş: "nazilerden ne istiyorsunuz siz?"
o da yanıtlamış : "ya siz tüm diğer insanlardan ne istiyorsunuz?"
bir insan, iyilik ve kötülüğü kendisi adına tanımlayabilir. daha evvel tanımlamış birisinden öğrenebilir. bu iyilik ve kötülük tanımı üzerinden tasarımladığı bir algoritma ile yarattığı bir codex üzerinden tüm yaşamını kurgulayabilir. bu kurgu tamamen yanlış olabilir. tamamen doğru da olabilir. kurguya inanıp tasarısına inanıp iman ettikçe hiç bir sorun yoktur. bu kurguyu baştan tanımlamak yerine tasarımlandığı hali ile alıp buna "bu benim dinim, ben buna iman ettim; allah bir ve muhammed de onun kulu ve elçisidir" diyebilir. yahveh musa diyebilir. isa diye bilir. zeus diyebilir.
buraya kadar hiç bir sorun yok.
ama hiç kimse hiç bir zaman; kendi belirlediği iyilik ve kötülük codexini başka insanlar için bir toplu için zorla dayatamaz. kendi kafasındaki kötülük tanımını başka insanların da kabullenmesi için onlara baskı kuramaz, kendi kafasındaki tanıma inananların kalabalıklığına güvenerek daha az kalabalık olanları ezemez, tek doğru kötülük tanımı budur ve tek doğru iyilik ancak bu yolla yapılır diyerek başka insanların yaşamlarına, akıllarına, müdahalede bulunamaz.
ateistin diğer insanlardan tek farkı genelde; iyilik ve kötülük üzerinden yaşam codexini; bir kaynaktan alıp sorgulamamak yerine kendi oyununu kendi koyduğu kurallar ile oynamak istemesidir.
ateistin isteği, basitçe; oyununa karışılmamasıdır. çünkü o kimseye karışmamayı ve kendi algısının aslında en doğrusu olmayabileceğini, bir yerlerde elbette daha iyisinin kurgulanabileceğini en başında kabul etmiştir. bu kabulden hemen önce de aslında başka codexlerin yanlışlığından hareket etmiştir.
bu önkabulle de aynı şeyi karşıdan bekler. karşısındaki bunu aşıp da; kendi codexini; iyilik kötülük algısını ateistin yaşam sınırı dahilinde zorla uygulamak ister ise de; o zaman doğal olarak en kötü codex, en yalan codex olduğunu kendi algı ve sorgusu ile farkettiği codexe saldırır.
bu genel ateist inanan ayrımı.
islam da ise; islamın, ms.700 yılı çöl bedevisinin özelinde muhammedin ahlak algısı ve iyilik/kötülük problemine çözümlerinin tüm zamanlar ve coğrafyalar üzerinde geçerli olduğu ve buna inanmayan herkesin öldürülmesi gerektiği de imanın bir parçasıdır. müslüman bunu dininin gereği olarak yapmak isteyecektir doğal olarak. böyle olduğu için de dininin hatalarını yanlışlarını yalanlarını duymak zorunda kalacaktır her zaman. bundan kaçış yok. öğreneceksiniz. bileceksiniz. çünkü saldırıyorsunuz. saldırmak zorundasınız. dininiz böyle.
bu kadar basittir. bak kimseye küfretmedim. hakaret etmedim. gayet basit anlattım.
