Eski okulumdaki paralel hocaların söylemidir. Ateistleri hiçbir şeye inanmayan biri olarak yorumlayan hocalarımız fevkaladenin de fevkinde (!) Bir tespitle "Ateistler aslında ateist değil, onlar da allah'ın olmadığına inanıyorlar. Kimse tamamen inançsız olamaz." Demişlerdir. Oğlum ne saçma bir mantık lan, tamam o zaman ben de gitar çalmanın insanı rahatlattığına, yemek yemenin insanı mutlu ettiğine, sohbet etmenin eğlenceli olduğuna inanıyorum da ne alaka şimdi amk? Bir sözlük açın okuyun, gözünüzü seveyim.
malesef bu kişiler olmamanın ne anlama geldiğini idrak edecek kapasitede olmadıkları! için tabiki de böyle düşüneceklerdir.
Aslımda çok karmaşık ve uzun anlatmak gerekir ama varlığa inanmazsın varlığı bilirsin ya da bilmezsin!*
Bilmediğin noktada karar verirsin; bu iki seçenekli değil çok seçeneklidir.
-Birilerinin söylediklerine inanacaksın yani kelime anlamı gereği boyun eğecek ve koşulsuz kabul edeceksin.
-arayacaksın
-inanmayacak ve önündeki gerçeklere bakacaksın.
Bu liste uzayabilir.
Değişmeyecek tek şey inanmanın umut etmek ve koşulsuz kabul etmek, boyun eğmek olması...
