-öldüm mü ben şimdi?
-hıı harbiden ölmüşüm. ne olacak şimdi?
pratik açıdan bakarsak..beden gitti, ruh zaten yok, enerjimin son zerreleri de dağılmak ve bilincim yokolmak üzere..bi tanrı diye tutturmuşlardı baktık gelen giden yok..gene iş başa düştü.
pozitif düşün ölmüş ateist! tanrı yoksa kendi tanrını yarat. ölüme çelme tak. evet yapabilirsin. sen pozitifsin!
hinggh..uğraş uğraş..morar morar..enerji toplan..toplan..woaam...
aha başardım! tanrımı yarattım. şu surete bak be hık demiş burnumdan düşmüş..
-şiişt ateist in tanrısı, yaratıcına saygı duy, burnunu düzelt biraz daha yukarı doğru, gözlük tam oturmaz yoksa..
ateistin tanrısı şaşkın ve eblehçe denileni yapar..
-hah şöyle. şimdi üfle dünyaya beni geriye. sonra da uykumda kaybol. bi daha da ben seni çağırmadan yok tanrıyım yok şuyum buyum diye şişinme ortalarda.tamam mı suretçiğim.
part 2 bile çıkar bu karşılaşmadan..ne ateistmiş breh. tanrı da fake çıktı gene.. farketmedim sanmayın.
atayıs: hiç kusura bakma hocam, dünyadayken varlığını belli edecektin. kanıtlayacaktın yani bana, sonra gelip de yakarım seni cart curt dinlemem ben.
tanrı: kem... küm... adam haklı beyler. verin emrine hurileri.
tata taaaaa bak senin eserinim karşındayım
demiştin yaa ben dilediğime hidayet verir onu cennetime koyarım,dilediğime de hidayet vermez onun kalbini mühürler ebedi azabıma nail ederim.
ve evet, musa dağda gördüğü gölgesiyle kendinden geçti. O peygamberdi. Hangi göz olsun ki yaşarken görecek istidada sahip. Teori yanlış bi defa. Karşılaşılacak bir Allah olsa idi ateizm olmazdı.
