evet efendim trajikomik bir gerçektir. başlıkta lise çağı olarak adlandırmış olsam da bu lise kelimesinde ufak zamansal oynamalar olabilir. daha doğrusunu söylemek istersek, ilgi çekmenin hoş bir şey olduğunu zannettiği çağda ateist olup, yaşlanıp da bu hayatın geçici olduğu ve ahiretin,ölümün gerçekliği onu sarmaya başladığında, bir an evvel imana döner ateist bünye. bakalım neden? yaşlanmıştır artık, ateistlik gibi sapkın bir düşüncesi olsa bile kızları düşürme potansiyeli azalmıştır. ilgi çekse ve çok konuşulsa da bunun ona getirisi yoktur. nefes darlığı vardır, bacakları ağırmaktadır. ilk kez ulan ölünce ne olacak acaba diye sorgulamaya başlamıştır. aklına zamanında ona söylenenler gelir. acaba lan der? acaba haklılar mıydı? ben şimdi ölünce neler olacak sorgusu yapmaya başlar. koşmayı bırakıp,bir sakin olur. noluyo lan der? yavaş yavaş fani dünyanın çekiciliği onda etki yapmamaya başlar... hızla imana yönelir, gönlü. ve beyni sürekli aksini iddia ettiği gerçeklerin, aslında onun sahip olduğu herşey olduğunu kavramaya başlar. korku ve acele ile hatalarını terkeder. doğru da yapar onaylıyorum. umarım da affedilir. bilinçsizdi çünkü, laylaylom sanıyordu yaşamayı. farkedememişti bu güzel evreninin, yüce allah tarafından bize ne kadar mucizevi bir şekilde sunulduğunu.
gelin vazgeçin beyler, etkileyici olan farklı bir oyuncak bulun. ateizim oyuncağı artık zaten her az düşüncelinin elinde var.
fazla da kızmayın, insan sevgisi dolu olduğum için, sizde iyiye güzele yönelin istiyorum kardeşlerim.
bilinçli insan sorgular ve öyle karar verir. bilinçsiz kişi ise, körü körüne inanır. değişmeyen tek şey de değişimin kendisidir. bu bağlamda tanıma gelirsek; gençliğinde ateizmi benimsemiş, zamanla bir yaratıcının varlığına inanmayı tercih etmiş kişidir. en azından kafa yormuştur bu işe. körü körüne inanmamıştır.
