dincilerin içinde beliren 'tanrı yoksa nolcak ya abi' korkusu kadar güçlü olmayan korkudur. tanrı gerçekten varsa affedici olacaktır. yaratan büyüklük affetme büyüklüğünü de gösterecektir.
ancak tanrı yoksa korkusu bambaşkadır. tanrı yoksa hiçlik ve sonsuzluk kavramı ve mutlak bir yokluk bizi bekliyor demektir. zaten sonsuzlukta yokluk demektir. cennetin sonsuz olması gibi. iyi müslüman ol cennete git orda sonsuza kadar yaşa. hangi sonsuza? sonsuz ne demek?
sonsuzluk aslında olmayan birşey. insanoğlu sadece sonunu göremediği şeyleri sonsuz olarak niteler. bu sebeple cennet ve sonsuz yaşam kavramı çok sakat kalıyor.
ateistin içindeki değilde hani şu dindarın içini kemiren ya tanrı yoksa kavramı çok zordur insan için. tanrının varlığına inanmak isteriz çünkü tanrı yoksa hiçlik vardır. kimse sevdiği birini bir daha asla göremeyeceğini kabul etmek istemez. kimse kendisinin ölümden sonra yok olacağını kabul etmek istemez.
dedemin dediği gibi
'allah var mı yok mu bilemem ama eğer yoksa hepimiz boku yedik'
eğer ateistte böyle bir korku varsa o adam ateist değildir, agnostik de olmaz çünkü agnostik "olabilir ama beni ilgilendirmez" demektedir. bu arkadaşsa en fazla çelişkili bir tiptir.
tanrıya inanmayanların ne kadar kötü bir durumda olduğunu, kafa karışıklığı içinde çıkar yol bulamadığını göstermye çalışan bir yargıdır. genelde de sadece bir inanıştır, zira genelde bunu ifade eden insanların ateist tanıdıklarından böyle bir malumat almışlığı yoktur. bu yargıdaki maksat kendine alternatif olan ancak dini kurumların aksine tarihte kimseye hiçbir zarar vermeyen bir grubu psikolojik olarak ezmektir.
