şemsiyeyi hissetmektir bi nevi.
inananlar için- ya yoksa ne olur?- sorunsalıyla kıyaslanmaz bile.
yoksa müslüman 60-70 sene yalan bir şeye inansa bile çok bir zararı olmaz.
ama varsa ateist in vay haline.
demek ki inanmak daha mantıklıdır.
bu mantığı yürütemeyenin de vay haline.
(bkz: embesil.)
bahsi geçen ateist "kuul görünmeye çalışan ergen"se yaşanabilecek korkudur.
yok zaten tanrı'nın olmadığına inandıktan sonra ateist olmuşsa ve kendinden eminse, ateistin böyle bir korkusu olmaz. ben var mı yok mu hala karar veremedim, o daha kötü mesela.
bir ateist olarak hiç yaşamadım bu korkuyu. hatta içten içe "keşke tanrı olsa" diyorum. tanrı olsa, sizin anlattığınız şekilde tanrı olsa böyle saçma şeylerle uğraşmamızı istemezdi. bize 500 - 600 yılda bir kitap gönderip "buna inanmayanları yakarım, bitiririm." demezdi. adalet olurdu dünyada örneğin, ve çocuklar ölmezdi. cennet aşkıyla yanıp sözde dünyadan vazgeçenler dünyayı fethetme sevdasına düşmezdi, tanrı adıyla adam öldürülmezdi. sonra bugün sözde inananlar cehennemi görürdü, tanrı gibi bir varlığı kendi boktan işleri için torpil kağıdı gibi kullandıkları için, tanrı ismi ile oy isteyip tanrı adıyla soygun yaptıkları için. ama tanrı yok ve tanrının tek özrü de bu zaten.
"tanrı var mı" sorusunu hala taşıyorsa ateist değildir zaten. Bu nedenle yanlış bir önermedir. Hatta en az "Ya allah yoksa korkusu taşıyan mümin" kadar yanlış bir önermedir.
bir çok ateistin içini kemiren "ya poseidon varsa" korkusundan daha güçlü değildir. sakalını falan düşününce poseidon daha korkunç geliyor insana. ihtimallerde bir farklılık yok zaten.
HZ. Ali ile bir inançsız konuşurlar. inançsız adam Hz. Aliye:
"Ali bu dünyada o kadar ibadet yapıyosun o kadar iyilik yapıyosun malını dağıtıyosun sana kalmıyo. Ahiret ahiret diye kendinizi harap ediyosunuz. Oysa ki boş. Ahiret yok. Bu dünyada çektiğiniz eziyetlerde yanınıza kalacak oysa ki bak bana. Sefa iiçinde yaşıyorum" der.
Hz. Ali cevap olarak:
" Varsın öyle olsun ahiret olmasın ve benim yaptıklarım boş olsun. Sen hiç bişi yapmıyorsun. Kardasın. Pekiii Ya ahiret varsa? O zaman ne olacak?" der.
birçok dinci nin inanmayanlara karşı yaklaşımı bu şekildeyse bu dincileirin psikolojilerinin derininde, bilinç altının ucra köşelerinde "korkudan inanmak" durumu var demektir. aslında ateistlerin neden inanmadıkları sorunsalından çok inananlarının çoğunun sadece "öbür tarafta yarağı yeriz" korkusuyla inanıyor olmaları araştırılmalı, sorgulanmalıdır.
inananların çoğunda samimiyetsizlik aşikarken inanmayanları boşverin bir hele siz.
başkasının s2 ile gerdeğe girmeye pek bir hevesli olan kişilerin ateistlere sataşmasıdır. siz kendinizi düşünün ateistin nelerden korkup korkmadığından sana ne? sen kendine bak bırak ateistin s2ni kendininkini kullan gerdekte.
ateist ise bu korkuyu yaşamaz bu korkuyu yaşıyorsa ve ateistim diyorsa sadece üzerindeki elbise ateist elbisesidir kendisi değil. haa tabii buna takılanların beyinleri yerinde boşluk olduğu için bu durumu anlamayacaklardır.
saçma bir tez'dir. ateist düşünce zaten "tanrı" kavramının olmadığını bildiği için bu görüşü savunmaktadır.
ki zaten şüphe ediyorsa bu onu agnostik yapar azizim.
ateistlerde olmayan korkudur. ortam için ateist takılanlarda veya "ya dinler doğruysa" versiyonuyla agnostiklerde görülebilir ama. unutmayalım ki, böyle bir korkusu olanlar ateist olmaz kolay kolay.
tanrı varsa o da herkes gibi bir gün dirilecek neden bir korkusu olsun ki diye verilecek cevaptır. tanrının var olmasını inananlar kadar ateist de ister. ateist inanmamıştır düşünmüştür tanrının olmadığına karar vermiştir. eğer düşüncesi yanlış çıkarsa o yanılgıya bir gün dirileceği için en çok o sevinir.
