islamda yer alan bir görüştür. çünkü bir ateist ne kadar kendini iyiliğe adarsa adasın, daima her türlü ipneliği yapan bir ateistle/dinsizle eşdeğer tutulacaktır.
insanın iyisi kötüsü din ile belli olmaz dinini içinde yaşar insan . kime ne kimin ateist kimin deist olduğundan . ne müslümanlar var açlıktan ölen kediye bir parça ekmeği çok görüyor . ne müslümanlar var komşusu açken altın tabaktan yemek yiyor fazlasını çöpe döküyor . insanları yaftalamak çok basit ama öncesinde ben müslümanım yada ben şuna inanıyorum diyen insanların dönüp aynaya bakmaları lazımdır " ben allah için ne yapıyorum " bunu bir sormaları gerekmektedir . içki iç zina yap sonrada gel ahkam kes ben şöle müslümanım bilmemne . şu anda oluşan din üzerindeki kutuplaşmanında tek sebebi kanımca böle insanlardır . şöle yapma günah böle yapma günah sanane ulan benim ne yaptığımdan yapıyorsam kendime yapıyorum . sen önce kendi günahlarınla ilgilen kendini , kalbini bi arındır . gördüğün her şortluya orospu diyerekmi müslüman oluyorsun sen diye sorarlar adama .
müslümanın, hristiyanın, yahudinin, budistin iyisi ya da kötüsü olurda ateist'in neden olmasın. bu durum bakış açısına göre değişir. dini açıdan bakıldığında, inançsızlığı göz önünde bulundurularak bazı kesimler tarafından kötü görülebilir. ateist yaftasını dikkate almadan, insani değerler açısından bakıldığında iyi ya da kötü olduğu anlaşılabilir. dikkate alınması gereken de insani değerlerdir. zira, her koyun kendi bacağından asılır.
