--spoiler--
adamın biri her zaman yaptığı gibi saç ve sakal traşı olmak için berbere gitti. onunla ilgilenen berberle güzel bir sohbete başladılar. değişik konular üzerinde konuştular. birden allah ile ilgili konu açıldı ;
berber: bak arkadaş ben senin söylediğin gibi allah'ın varlığına inanmıyorum
adam: peki neden böyle diyorsun ?
berber: bunu açıklamak çok kolay, bunu görmek için dışarı çıkmalısın. lütfen bana söylermisin allah var olsaydı bu kadar sorunlu, sıkıntılı, hasta insanlar olurmuydu, terk edilmiş çocuklar olurmuydu ? allah olsaydı kimse acı çektirmez birbirini üzmezdi, allah olsaydı bunların olacağına izin vereceğini sanmıyorum.
adam bi an durdu ve düşündü, ama gereksin bi tartışmaya girmek istemediği için cevap vermedi. berber işini bitirdikten sonra adam dışarıya çıktı. tam o anda caddede uzun saçlı ve sakallı bir adam gördü. adam bu kadar dağınık göründüğüne göre belliki traş olmalıydı uzun süre geçmişti. adam hemen berberin dükkanına geri döndü.
adam: biliyormusun?bence berber diye bişey yok.
berber: bu nası olabilirki ben burdayım ve bir berberim.
adam: hayır yok. çünkü olsaydı caddede yürüyen uzun saçlı ve sakallı adamlar olmazdı.
berber: hımm.. berber var ama, insanlar bana gelmiyorsa, ben ne yapabilirimki ?
adam: kesinlikle doğru ! püf noktası bu !allah var ve insanlar ona gitmiyorsa bu gitmeyenlerin tercihi.
işte dünyada bu kadar çok acı ve kederin olmasının nedeni.
--spoiler--
metot yanlışlığının sonucudur. mesela bir evin varlığını kabul etmeyen birine içindeki eşyayı kanıt göstermek gibidir bu. dolayısıyla müslümanlar ateistlerle tartışırken tartışma düzlemi 'allah'ın varlığı' olmalıdır. ateist eğer allah'ın varlığına ikna olur, allah'ı da tanırsa; adaletli, merhametli, rabb, ilah vs olduğunu idrak ederse; işte o vakit kuran tartışılır. kuran'ın allah'tan geldiğine ve korunmuş olduğuna ikna edilirse de kuran'ın ayetleri kanıt sunulabilir.
"bak burada yazıyor, gerçekmiş" durumu oluşturur. bunu yapan kişi müslümanlığı anlayıp yaşayabilecek kadar zeki değildir. bütün müslümanları da cahil ve zekası düşük insanlarmış gibi gösterip kötü reklam yapar.
kuran ayetlerini geçtim, anonim hikayeler anlatanlar bile vardır ki bunların başını din kültürü hocaları çeker. yok efendim neymiş fahişenin teki köpeğe ayakkabısından su vermiş de cennete gitmiş. e sormazlar mı adama hani cennete veya cehenneme gitme işi kıyamet koptuktan sonra olacaktı diye. hayır normalde inanan biri olarak bile böyle hikayeler duyunca tiksiniyorum. bu ve buna benzer hiçbir hikaye insanın inancını tamamlamaz, aksine biraz kuran bilen bir ateistin inançsızlığını güçlendirir. bırakın insanlar inanmak istiyorsa inansın. birine gidip kuran'dan ayetler gösterip "yanacaksın yapraam" mesajı vermek ya da "ibretlik bir paylaşım" dedirtecek hikayeler anlatmak inanın anlamsızın fevkinde.
sabırla göstermeye devam edilmesi en iyisidir. her ne kadar inançsızlıkta ısrar etsede bir insanı doğru yola getirmek kadar mutluluk verici bir hadise yoktur dünyada. bir mümin kazansak allah için bize yeter.
not: anlamayanlar için ısrar etmemek lazım, malumunuz bazı kafası basmayanlar için ne yaparsanız yapın inanmayacaktır.
