elalem bilimle uğraşıyor çünkü din zaten orada aktif falan değil. ortaçağ zamanına bak, rönesans dediğin aydınlanma kime karşı savaşmış? neyi aydınlatmış bunlar? bunlar önemli şeyler.
şu an islam hrisityanlığın ortaçağı kadar güçlü ve bir o kadar bağnaz. böyle bir ortamda dinle uğramayacaksın neyle uğraşacaksın?
bugün senin bilimsel kurumun tübitak nazar deneyi yapıyor. ama bilim üretmek lazım. bu kafa mı bilim üretecek?
Dindar olmak için ihtiyaç duyulan kimselere verilen ad.
Bir dindarı dindar yapan tanrıyı tanıyor olma iddiası, ortaya tanrının tanınmıyor olma iddiasını sunma hakkı doğuruyor ve bu hakkı kullananlar ateist diye tanımlanıyor.
Mesela ben hiç bizzat şahit olmadığım ejderhalar için 7 kuyruklular der isem, bir başkası doğal olarak öyle değillerdir deme hakkına sahip. Bu Benim inancıma katılmadığı için ona "inanç tanımaz" sıfatını yakıştırabileceğim anlamına -gelmez-. Çünkü onun inancı da ejderhaların 7 kuyruklu olmadığı veya hiç olmadıkları üzerinedir.
inançtır yani.
O yüzden o'nu, tanrıyı, tam olarak kendisinin tanıdığı gibi tanımadığı için karşısındakini "ateist" ilan eden dindar, sorunludur.
sorguyu ve ilgiyi gerektiren dinine tam olarak bağlı değil demektir.
Çünkü karşısındakinin tanrıyı nasıl tanıdığını sorgulamadan ve ilgilenmeden onu direkt tanrı tanımaz ilan etmiştir.
Yani sen tanrıyı müslüman gibi o'nun sorgusuyla sevgisiyle ve ilgisiyle tanıyorum diyor isen, kimseye "tanrı tanımaz" ateist diyemezsin, aksi halde müslümanlık veya semavilik veya hoşgörü gerektiren dinlerin hiçbirine mensup olamazsın.
ilgilenip, sorup, sevip karşındakinin tanrıyı nasıl tanıdığını anlamak -zorundasın-.
Yani özünde tanrı tanımayan diye bişey yoktur, farklı şekillerde tanıyan çeşitli insanlar vardır. Yani herkes tanrıyı tanır ve dindardır. Yani hiç kimse bir diğerinden daha fazla dindar değildir.
.
.
.
.
Din tartışmalarından gına geldi de, sözlüğün başka işi yok sanki..
E:imla
yaratıcı vardır görüşü kadar yoktur görüşü de şu an için ıspatlanamaz ve test edilemez durumda. dolayısıyla radikal dinci ile radikal ateistin aynı saçmalıkta insanlar olduğunu düşünüyorum. yaşasın agnostizm! yaşasın pastafaryanizm tabi bi de.
Matematiksel olarak bir hurdanin kendi kendine olusup sonra da bir ruzgarla ferrariye donusebilecegi ihtimalinden daha imkansiz bir duruma inanmakta olan kimselerdir. Inanc kelimesinin de altini cizmek lazim.
Benim için bir bilgisayar bile Tanrı'nın varlığının kanıtıdır, ya sizin için?
Ulan, salak herif ağaçtan selüloz üretiyor, onu kağıt yapıyor, o kağıda birtakım formüller yazıyor, yazdığı formülün karşılığını da evrende bulabiliyor ama bu evrenin arkasında çok büyük bir zekanın olduğunu kabul etmiyor...
şimdi bu ateistlerin öyle entel dantel takıldıklarına da bakmayın, aslında o kadar da çok şey bilmiyorlar. Olum insanoğlu daha büyük patlamanın öncesine bile gidemedi, neyin derdindesiniz anlamadım ki, ulan allah'ın olmadığı bir evrende objektif ve rasyonel ahlaki ilkelere bile ulaşamazsınız, hala neyi konuşuyorsunuz amına koyim.
Deisti anlarım, panteisti de anlarım, hatta agnostiği bile anlarım ama ate*st, lütfen...
tanrı tanımaz değil, tanrı kendini tanıttı da biz mi tanımadık?
ayrıca dinlerle de ateistler mücadele edebilir ki en çok dinle mücadele edenler ateistlerdir.
ayrıca toplumsal olarak dinin aktif olması, toplumda baskı oluşturması, zarar vermesi gibi gerçeklikler dururken yaaa tanrı kendini aşan güç ortaya koyabilir mi diye kafa patlatmanın bir anlamı yoktur.
ayrıca tibbers sana yakışmadı. deistlerin alanı değil sadece dinle mücadele ki, deistler zaten mücadeleci olmuyorlar genelde. ayrıca toplumsal gerçeklik fikirsel gerçekliğin üzerindedir.
bugün din adına insan öldüren bir zihniyet varken, yaa berke aslında tanrı merhametli olabilir mi? diye tartışmanın bir anlamı yoktur.
tabi fular takıp teolojik tartışmanın dibine vurmak hoş olabilir ama bu toplumun gerçeği buna izin vermiyor.
din bir karar çıkartıp kimin yaşayıp kimin öleceğine karar veriyor ve bunu uyguluyorsa o halde felsefe yapmanın bir anlamı da kalmıyor.
tuhaf bir histir.bana göre inanmaktan daha zordur ve çetin bir sorgulama gerektirir.insan kuranı okuyunca kuranın muhammedin yazdıgına daha fazla inanıyor gibi oluyor fakat çocukluktan öğrenilmiş bir tanrıyı yoksaymak büyük boşluga neden neden oluyor.velhasıl kelam deist oluncada kendi algındaki tanrıya inanmış oluyorsun ve bu sefer de doğrulugundan emın olamıyorsun.müslüman olsan kuran saçma geliyor.deist olsan kendi yarattıgın tanrıya inanıyorsun ateistlik tam boşluk.bence en iyisi agnostiklik bilmiyorum.en iyisi.
her inananın söylediği bi şey var. "ben inanıyorum allah varsa cennete gideceğim he, yoksa da yine içim rahat edecek. ama sen her halükarda yok olacaksın." baydım artık bu cümleyi görmekten. gerçekten çok acizce bi cümle. bu şeyler cennetle cehennemle alakalı değildir zaten. senin karakterinle seninle alakalı bi şeydir. sen "inanmıyorum ama ne olur ne olmaz namaz kılayım" dersen zaten kendi kişiliğine hakaret etmiş olursun. o yüzden artık şunu söylemeyin.
