Kadirin gecesinde inen meleklere sofra kurdum. Eğlenceli ve güzel geÇti ancak bir ara hep burada kalacaklar diye endişendim. Neyse ki ezan sesiyle gittiler. Bunu saymayız dediler. Ben de eyvallah görevim dedim. Netice Anadolu insanıyız misafir iyi ağırlamalıdır.
"sen aslında inanıyorsun da, kendini kandırıyorsun."
"seni biriyle tanıştırıcam, o sana doğru yolu gösterecek!!"
"herkes inanır ama kabullenmek istemez, allaha güvenemez"
"olum içindeki allah korkusu yiyip bitiriyordur seni şimdi"
diyen aziz kardeşlerimi istesem de dikkate alamıyorum. "beni benden daha iyi bildiğini sanan\" bu arkadaşlara göre, berrak bir zihin ve altyapıyla tanrıyı reddetmek olanaksız, muhakkak çelişkilere sahip olmam gerek. bundan sebep, hallerine üzülüyorum.