sebeplerini uzun uzadıya merak ettiklerimdir.
tüm kalbinle inanarak güvenerek sırtını arkaya yaslamak varken bunu tercih etmişlerdir.
saygı tabi ki duyarım.
özellikle, şakirtlerin dışladığı, 'ona göre tanrı var da piçliğine kabul etmiyor' gibi sanılan, halbuki "bu da benim sesim" demek isteyen bir sözlük yazarıdır. şakirtlerin, daha kibar bir ifadeyle ağır inanırların saldırılarına maruz kalan, inanmadığı için şeytan taşlama ritüelinde şeytanlık görevi gören, kısaca düşüncesinden hemen asılması(!) gereken bir insandır.
kimseden sevgi, saygı, aşk, böcek beklemez de bıraksınlar o da düşüncesini dile getirsin ki tek amacı budur.
dogmatik insanlar tarafından nefrete maruz kalan yazarlardır. Bu nefret, gerçek hayatta şiddetle birleşir.
bir de düşünüp sorguluyor diye ateistlikle yaftalananlar vardır. Halbuki o yaftaladıkları kişiyle dini sohbete girişse, anlayacak bağnazlar ne kadar cahil kaldıklarını.
