''madem ki öylesine geldik bu dünyaya madem ki herşey tesadüf ve amaçsız öyle ise bugün veya başka bir gün ölmemin bir mahsuru olmaz. intihar edeyim gitsin.'' derdim.
herkes bilir ki bu dünyanın derdi, sefasından çok daha fazladır. ne gerek var milletin kahrını çekmeye, hasta olup acı çekmeye, ölmüş sevdiklerinizin dönmeyeceğini bilerek özlemeye devam etmeye.
ama elhamdülillah müslümanım ve inancım buna müsade etmiyor. etse de intihar etmem, çünkü ahiret bilinci ile daha fazla sevap point kazanıp allah'ın rızasını kazanmaya uğraşmak daha faydalı olacaktır diye düşünüyorum.
