ateistler adına konuşamam da agnostik olarak kişisel ahlakımı şöyle anlatabilirim ki ateistlerin de deistlerin de bu konumda olduğunu düşünüyorum. öncelikle ahlak felsefesi "toplanın yamacıma böyle yaşayacaksınız" şeklinde ki bir şey değil. nasıl ki felsefe "etik" bir çok meslek dalına entegre oldu, buna benzer hususlarda kişilerin bizatihi kendi kimyasına göre "entegre" olduğunda anlamlı olur. yani bugün bir dindar kafasından geçen ahlaksız düşünceleri,kendine ait olmadığını iddia ederek "şeytan vesvese veriyor" şeklinde betimliyor. her ne kadar dini alt yapıları olsa da dinsizlerinde başına gelebilen günümüzde okb olarak belirtilen bir rahatsızlığın neticesinde oluşan bazı fikirler var. bu okb'den ya da dini vesvese denen fikirlerden kurtulmanın yolları gerçekle yüzleşmekten geçiyor. yalnız bu gerçekle yüzleşme kafanızdaki fikirleri olduğu gibi gerçeğe dönüştürmek anlamına gelmiyor. örneğin sürekli olarak "bir insanı öldürmeyi" düşünüyor olabilirsiniz. bunun nedeni, ona karşı ya önyargınız vardır sizin hayat yargılarınızla bir yere koyamıyorsunuzdur ya da geçmişte onla yaşadığınız bir husumet sizin kafanızda hala çözülmemiş ve de gün geçtikçe saplantı haline gelmiştir. ayrıca beyin şöyle senaryolar da üretiyor, örneğin siz geçmişte a kişisi ile husumet yaşamışsınız ama karşısınıza a'yı çağrıştıran b kişisi çıktığında da beyin daha doğrusu bilinçaltında buna saldırı planları yapar durur. çünkü oradan sürekli metafizik anlamda tehlike sezer. halbuki hiçbir kanıt yoktur ortada. aynı şekilde sürekli dindarlar birilerine olan cinsel ilişki fikirlerini de "şeytan vesvese veriyor" diye anlatırlar. hatta bu boyutun iyice üstüne çıkan gerçek okb'den de ileri rahatsızlığı olanlar "karşı taraf beni tahrik etti" diye beyanatlar verirler. şimdi yine okb üzerinden örnek verip birde dini açıya geri döneceğim. okb'de bu sorun çok sıklıkla meydana gelen bir saplantı ise bunun anlamı "vücudunuzun cinsel ihtiyaçlarını gidermiyor oluşunuz, mastürbasyona dahi dini veya başka suçluluk duygusuyla baktığınız için bunun sizde bilinçaltı bir korku sebebi olması" neticesiyle, kişi yakın çevresinden birilerine tecavüz edeceğinden korkar okb rahatsızlığında. işte okb ile din burada ayrılıyor. bunun bir şeytan icadı olmadığını farkeden hastalar şöyle beyanlar verirler "kendimi kontrol edememekten korkuyorum,sanki birilerine zarar verecekmişim gibi geliyor vb" ama dini tarafta böyle bir sorumluluk hissi yoktur ya işin kolayına kaçıp "şeytan vesvese veriyor" derler ya da suçu karşı tarafta arayıp "beni tahrik ediyorlar" , "böyle açık saçık giyinmeyin" derler. peki şu an sokakta hiçbir erkek ya da kadın çırılçıplak gezmiyor. gezse bile kimse ne bir erkeğe bir gay ya da eşcinsel tecavüz hakkını kendinde göremez ne de bir erkek ya da lezbiyen,bir kadına tecavüz hakkını kendinde göremez. diğer bir senaryo, bu iki cinsiyette farkı yerlerde çırılçıplak dolaşıyor olsun. burada aklı başına bir insan şunu düşünür önce "neden çıplak geziyorlar acaba?", "onların çıplak gezmelerine sebep olan ne ? " , "bir bunalım mı yaşıyorlar acaba?" , "bir eylem mi yapıyorlar" işte ahlak nedir derseniz ahlak böyle düşünmektir. kişileri kıyafetlerine göre ayırmak demek değildir benim kendi kimyama uygun felsefeme göre. ahlaksızlık nedir peki ? bu iki cinsiyeti için bir senaryo daha oluşturalım türkiye'de hatta ortadoğu ülkelerinde dini yoğunluklu fikirleri olanların ya da ahlakı yalnızca kıyafet olarak algılayan dinsiz ama saplantılı kişilerin veya ister dindar olsun ister dinsiz olsun durumdan istifade etmeyi kar sayan kişilerin büyük olasılıkla kurucağı cümleler şunlardır ;
"ahlaksızlar çırılçıplak geziyorlar" , "böyle geziyorsan, tecavüz ettiler diye ağlamayacaksın" , "böylelerini yatırıp..." , "füyk füyüüü hey yavrum hey" , "dövün bunu" , "hişt bir iki ellesek kızmasın herhalde" , "abi çatalına krema dökelim mi ? " , "bayan sevişelim mi ? " vs... bunlar saçma geliyor olabilir ama bu senaryoyu gerçekten yolda deneyelim iki ayrı şehirde, bir şehirde bir kadını bir şehirde de bir erkeği çırıpçıplak gezmeye ikna edelim ve şehirde turlasınlar. bakın neler oluyor neler... peki aynı senaryo deprem olduğunda nasıl işleyecektir ? can havliyle dışarı çıkan çıplak insanlar yine mi suçlu olacaktır ? o yüzden ahlakın bizim ortadoğu ülkelerinde yalnızca kıyafetle kararı verildiği düşünülürse, siz kıyafet ile karar vermeden hayatı yaşamak ile hayatı anlamak arasındaki çizgide gerektiğinde inancı ya da inançsızlık açısından renk vermeden, hayatı idame ettirme çabasına girmeniz veya siyaset yapma isteğiniz ahlaksızlıktan çok akıllılıktır.
Türkiye de yaşadığım için taşıyorum bu utancı içimde. Ateistlerin ahlakının neye dayandığını çok merak ediyorum. Kendimı yakın bir zamanda ahlak felsefesine adayacagim. Lakin bu ülkede buna da izin yok. Seks işçisi çocuğu sınavlar yüzünden gerçekten kendi benliğimi anlamaya yönelik bir tavır takinamiyorum. Gerçekler suratıma olduğu gibi vuruyor. Bir kere ben nietzsche okudum camus okudum dostoyevski okudum. En önemlisi acı çektim beyler. Ama siyasete atılmak isteyen komşu çocuğu sadece normal olduğu için ya da normal göründüğü için benden daha çok saygı görüyor da ben deli yerine konuluyorum. işte bu durum hiç hoşuma gitmiyor. Geleceği için istediği kişi olamayan insanların ülkesinde ben de başlarda ateist olmaktan gurur duyarken artık utanıyorum. Yazıklar olsun!
