richard dawkins ve turan dursun okunarak oluyorsa cidden acınasıdır. çünkü birisi akademik yetkinliğini kullanarak dinlere saldırmaktadır *, diğeri baştan aşağı çarpıtmalarla *.
not: harun yahya okuyup müslüman olan varsa onlara da selam olsun.
sen amerikayı göremiyorsun ama varlığını iddia ediyorsun o zaman allah'ı da göremiyorsun peki neden varlığından şüphe duyuyorsun? yaa ne oldu şimdi? aldınız mı tokat gibi bir cevap daha?
biliyorum şu an bütün ateisler kaçacak delik arıyorlar.
ek: farkındayım gündüz vakti buralar mal kaynıyor ama tutamadım kendimi. :)
BiR DiNE MENSUP OLAN BiR TAKIM KiŞiLER TARAFINDAN ÇEŞiTLi SIFATLAR TAKILMASINA ALIŞMAKTIR.
O KiŞiLER Ki DiNi NE OLURSA OLSUN, BAĞLI OLDUKLARI KUTSAL KiTAPLARIYLA ÇELiŞiRLER.
ATEiSTLiK NE KADAR iNANÇSIZLIK OLARAK GÖRÜLSE BiLE iNANMAMAK DA BiR iNANÇTIR. ATEiSTLER ALLAHIN (TANRININ) YOKLUĞUNA iNANIRLAR.
ATEiSTLERDEN ALLAH KORKUSU YOK BUNLARIN HER ŞEYi YAPAR GiBi LAFLARA MARUZ KALIRLAR.
BUNU DiYEN iNANÇLI KiŞi BiRiNE TECAVÜZ ETMiYORSA, HIRSIZLIK YAPMIyorsa, adam öldürmüyosa allah korkusundandır anlamına gelir. bu kişi allaha inanmasa ortalığın tozunu attıracaktır zira.
oysa bir allah korkusu olmayan ateist neden bunları yapmıyor? sizce ulan ne olur olmaz allah vardır falan götümüze kaçmasın diye mi düşünüyor?
ahlak anlayışı bunun cevabı.
genelleme yaparak konuştum. en (sözde)dincilerin yardım paralarını löplettiği, ergen kızları taciz ettiği bir ülkede yaşıyoruz. ne kadar inanç yönünden fakir de olsam din bu tür sapkınlıkları önleyen en büyük etken diye düşünüyorum yine de.
Ateist, tanrı veya tanrıların varlığını hayal ürünü bulan kişidir. Ateizm bir inanç değildir. Çoğu zaman yanlış ifade edildiği şekli ile (tanrıtanımaz kelimesinde olduğu gibi) tanrıyı inkar eden kişi değildir. Çünkü "inkar" varolan bir şeyin reddedilmesi anlamı taşır, oysa ki ateistlere göre tanrı varolmadığı için onun "inkar edilmesi" de yanlış bir terminolojik kullanım olacaktır.
hiç olmadım nasıl bir duygu bilmiyorum, ama bir müslüman olarak bir ateist bu ülkede sırf ateist olduğu için hukuksuzluğa maruz kalsa en başta ben dökülürüm sokağa.
hiç kimse doğuştan ateist olmaz. zaten toplum ve aile bireylere dini öğretir. biz bu topraklarda doğduk ve müslüman olduk. eğer roma'da doğsaydım bir katolik olacaktım. buradaki herkes de katolik olacaktı. dindeki bu büyük mantık hatasından yola çıkarsanız düşünmeye başlamışsınız demektir.
ateist olunmuyor zaten doğarken nasıl ki temel hak ve hürriyetlere, hak ehliyetine sahip olarak doğuyorsak aynı minvalde herkes ateist olarak doğuyor zira inanmak ve bir din seçmek ailenin, toplumun ya da bizzat devletin zorlamasıyla gerçekleşiyor. o zaman asıl olan ateistlik seçmeli olan ise inanmak ve bir din seçmek oluyor.
sizin hoşgöreceğiniz bir durum değildir ey müslümanlar, ardınızdakileri hoş görünüz, tabi sizden daha arkada birileri varsa.
dinsizliği özellikle savunmaya gerek yok, dinsizlik edinilmiyor dine inanmak edinilen bir şey; levhanın üzerine bir şey koyduğunu iddia edenler, ispatlamaya çalışsınlar. dincileri fazla takmayın, onlar müslümanlar, onlar herşeyi bilirler!
rahat bir büyüme evresi, bireyi sıkmayan, onun üzerinde baskı oluşturmayan bir aile, özgür bir beyin ve biraz da merakla çok da zor olmayan bir seçimdir. yani, kişisel olarak, bende öyleydi.
bir de bu durum hakkında, 'ergenlik döneminde ortaya çıkmış bir hezeyan!' şeklinde yorum yapanlar var, vah ki ne vah! dostum, azıcık açın, eğitim psikolojisi okuyun. freud'u, eriksson'u sindirin. ama 'yok, ben okuyamam o kadar şey' diyorsanız, ayıktırayım; bireyin soyut düşünme evresi, ergenlik dönemiyle başlar. bireyin somut, fiziksel boyuttan soyut, metafiziksel boyuta geçişi bu dönemde gerçekleşir. birey, hayatla ilgili düşüncelerini bu dönemde, yeni yeni oluşturmaya başlar. tabii ki bu dönemde gerçekleşecek bir değişimdir ateist olmak da.
sorgulama evresine geçmiş her insanın varacağı noktadır. düşünmeden, sorgulamadan, beynini yırtarcasına düşünmeden ve fikir sancılarından geçmeden olabilecek basit bir şey değildir.
