bu ülkede zordur.
sürekli gericilerin baskısı ve şiddeti altında ezilirsin. çoğu zaman özgürce düşünceni söyleyemezsin, söylediğinizde size hastalıklı gibi bakarlar. insanları kırmamak için onlarla camiye bile girmeniz gerekebilir. tartışabileceğiniz seviyeli ve bilgi sahibi insan sayısı azdır, karşınıza donanımı olmayan insanlar gelip saçmaladığında dinlemek zorunda kalırsınız. kuran'ı bir müslüman'dan daha çok okursunuz bazı zamanlar, bazı zamanlar da cevaplarınızın sağlıklı olması için hadis kitaplarına varana kadar araştırmanız gerekir. senden görmediğin bir şeye inanmadığın için mantıklı bir açıklama beklerler, bu açıklamayı kendilerinin yapması gerektiğini farkedemezler bile.
zordur türkiye'de ateist olmak.
normaldir. ama şöyle bir durum var tabi. ateizmi benimsemiş kişiler dinlere saldırmaya başlar (çoğunluk). böyle olmasa kimse onlara bir şey der mi bilmiyorum tabi. bence demez ama. sence de dememeli bence.
bazı arkadaşlar demiş ki doğuştan ateist olunur, güldüm. doğunca islamı ve ateizmi kavrayacak zeka yoktur, ama burada islamı kavrayacak kafa olmadığı için otomatikmen ateist yapmış arkadaşlar bebekleri, yanlız o ateizmi de kavrayamıyor bebekken, ateizmin mantığını bilip inanmayan birine ateist denilmez o yüzden, bu mantıga göre zihinsel engelliler de ateisttir.
''Tanrı yok'' diyebilecek kadar kendinden emin olmayı gerektirir. Neleri bilmediğimi bilebilmenin imkansız olduğundan asla bu kadar kesin bir düşünce sistemine dahil olamayacağım herhalde. Agnostiğim, kafam rahat.
olana saygı duyuyorum ama bu onlara karşı bakışımı değiştirmiyor. hayır, öyle yobaz gibi değil. ya da cehennemde yanacaksın gibi. yani bi kere ülkemizde bakılan ateist/müslüman muhabbetini bir kenarıya bırakıyorum. benim kişisel görüşüm tamam müslüman olmayabilirsin ama deist ya da teist mantıklısıdır. yani benim ülkemde müslümanlık olmasaydı, türkiye kültürü bakımından dinsiz bir ülke olmuş olsaydı ben muhtemelen teist olurdum yine, deist belki de. en aşşağı agostik olurdum ama kesinlikle ateist olmazdım. çünkü bütün sistemin kendi içinde olabileceğini düşünmek aptallıktır bir kere. 5 parmağımızın olması ve bir eksik olsaydı elimizin işe yaramaması, 5 duyu organımız ve bunlardan biri olmasa hayatın türlü zorluklarda geçtiğini bilmek. sistem o kadar doğru ki bunun tesadüfi ortaya çıktığını düşünmek aptalca. aptaldır böyle düşünen ama öyle demem ben, saygı duyarım.
sürekli verilen bir müslüman/ateist kavgası var. bazı müslüman dindaşlarımız ateistlere allah'ın varlığını kanıtlamaya çalışıyorlar. ama aslında allah'ın varlığını kanıtlamaya çalışmıyorlar. bir yaradanın varlığını kanıtlamaya çalışıyorlar dikkat ederseniz. o yüzden müslüman dindaşlarım sadece ateistlerle din savaşına giriyor. acaba bir müslüman dindaşım bir deist/teist/agnostik/apateist/monoteist vs. ile allah'ın varlığını kanıtlamaya çalışsa nasıl kanıtlar çok merak ediyorum. çünkü yani mantıksız olan şey şu, hadi sen ateisti ikna ettin. ateist direkt müslüman mı olacak? tamam bir yaradanın varlığını kabullendi de belki hristiyanlık daha doğru geldi. hadi bakalım şimdi ne olacak? sizler allah'ın varlığını kanıtlamaya çalışmıyorsunuz ki. her şeyi yaratan yüce bir güçü kanıtlıyorsunuz. hadi bir hristiyana gelde anlat müslüman olsun. o zaten bir yaradanın olduğunu biliyor.
bir dine inananlar gerizekalıdır demiyoruz. sadece bu konuda sorgulama yapmamışlar. zaten dine inananların hemen hepsi çevrelerinden gelen telkine göre din belirler. başka dinlere bakarken bile o yaygın din inancı ekseninde bakarlar dolayısıyla.
dine inanmayanların dine inananlardan daha ahlaklı olmaları da bu akılcılığa bağlanabilir.
Bir dine inanmakla arasinda ince bir çizgi olan durum. Sorguladikça, derin düşündükçe insan ateistliğe yönelebilir. Bir süre böyle idare ettikten sonra tekrar bi sorgulama, düşünme evresi başlar. Bu sefer doğru din bulmak istenir ya da evrende doğru bir din olmadığı kanisina varilir. Tekrar düşünme eylemi devam ettirilirse evrende doğru dinin olmadığı gerçeğine inanmaya başlanir derken derken kısır bi döngü içinde devam eder gider. Tüm bu macera sorgulamakla düşünmekle başlar. Sorgulamayi nerde bitirecegimizi bilmek gerekir. O zaman doğru olani bulmuş oluruz.
din ateizm 'in önünde en büyük engeldir, din kalkmadan ateizm asla nihai özgürlüğüne ulaşamaz. çünkü sürekli din saldırısı ve asimilasyonu altında kalır. sürekli dışlanma hatta öldürülme ihtimali vardır. böyle bir saldırgan tutuma karşı polyanna hedefler beslemek bence aklı hedef alan düşüncenin hatasıdır. ayrıca laiklik kilisenin zaferidir ve palavradır. dinin egemen olduğu halktan seküler bir halk değil ancak laikliği her daim tehdit eden halk çıkar ki, bunun en güzel örneği yaşadığımız türkiye' dir. yani ateist olmak bir nevi bazen bunları görememek de oluyor.
bir süredir sosyal medyada ve sözlüklerde vb bilimum mekanlarda Ak partiye oy toplama eylemini dolaylı yoldan ve en iyi şekilde yapanların da içinde bulunduğu inancı reddedenler. samimice yapanlar ve karşıdaki inanan kişiye ve inandığına saygı duyanlar haricindekiler çoğunlukla saldırgan kimlikleri ile öne çıkmaya çalışıyorlar. dine saldırmakla ak partiye saldırmayı eş sanan bir ayrı grup da var. bunlar ak partinin oylarını katlamaktalar. farkında değiller.
ak parti bu ülkeden gitse bile bu din düşmanlığı ve saldırganlık devam ettiği müddetçe ak partinin yenileri kurulup devam edecektir. ak parti gider gök parti gelir. bu saldırganlıklar devam ettikçe yeni ak partiler oluşacaktır. Tayyip Erdoğan bu dünyadan göçüp gitse bile bu gerçek değişmez.
Ateist nasıl olunur? Ben ateist oldum diyerek ateist olamazsın. 29 yaşındayım ve 8 yaşımdan itibaren hep böyleydim. Ben ateist olmadım, zaten hep ateisttim.
