bir hakikat tanesi bir milyon yalanı yutar. bir küçük gerçek koca yalanları batıl şeyleri söndürür.
mesela her gün biri biz farkında olmadan cebimize para koysa. ve bu hergün sürekli tekrarlansa ve sen birine bu konuyu açsan ve o da seni yalanlasa. sen orda sana para veren birinin olduğunu biliyorsundur. sana 6 kişi bunun aksini söylese yinede onun hakikat olduğunu yine sen bilirsin. ve milyarları tek insana indir, 7 kişi den 5 i allah var diyor. (hristiyanlar musevile müslümanlar) acaba bu dedikleri ne kadar batıl olur ? yalan olur ? ve her gün biri bizi besliyor, ihtiyaçlarımızı gideriyor. bizi seviyor allah. yokluğunu idda etmek ne kadar büyük ahmaklık varın siz düşünün.
var olan bütün dinleri reddedip bu dinlerin kurucusu ve tüm kainatın kurucusu olarak tanrıyı inkar etme durumdur. bu da bir inanç olmasından ötürü saygı duyulması çok şık bir davranış olacaktır..
ayrıca biraz önyargı gerektirir. düşünmemeyi gerektirir. islam dinindeki bilgileri 'bağnaz' olarak değerlendirip, hiçbirşey düşünmeden hiçbirşeye inanmayı gerektirir. sihirbazın elindeki çubuğu çiçek yapmasına hayret edip, her yıl solan ve yeniden açan çiçekleri görmezden gelmeyi gerektirir.
islamiyete uyanların değil de, islamiyeti kendine uyduranların saçma sözlerini duyup onlara inanmayı gerektirir. böylece gerçekten bağnaz olan kişilerin sözlerindeki açıkları bulup da islamiyetin açıkları olduğunu varsaymayı gerektirir. olaylara subjektif yaklaşmayı gerektirir. kur'an'dan önce başkalarının sözlerine bakıp islamiyeti yanlış tanımayı gerektirir.
sorumluluğu sikinin ucunda olan ergenlere mahsustur bu ateislik.
hah, çıkar ordan biri der ki, "ben ergen değilim, kazık kadar adamım" ben de derim ki, "evvela, o kazık götüne girsin, sen adam olaydın baba parası yemezdin, hala ergensin.
unutulmamalıdır ki; türbülansa girmiş uçakta ateist yoktur.
edit: ısrar ediyorum ergen kardeşlerim. bırakın bu ateistlik ayaklarını. eksi verince düşünceler değişmiyor. ben ateistim diyen adamda sike sürülecek akıl yoktur. kaale alınmazsınız. kız vermezler, iş bulamazsınız. aklınızı başınıza devşirin.
müslüman olun demiyorum. istersen hristiyan ol, istersen yahudi. ama ortak noktaya inan. inan.
Entellektüel kaygıların kurbanı olmaktır.Özellikle seks hayatına renk katmak isteyenler ateist rolü yapmada gerçekten ateist olanlardan daha inandırıcıdırlar.Herhangi bir guruba dahil olmak marjinal bir hava katacağından 15-25 yaşları arasındaki genç nüfusta bu tarz eğilimlerin sıklıkla görülmesi mümkündür.
kendini fikirsel olarak soyutlamış , dünyevi algılara kulak tıkamış ve mantığı göktede yerdede aradığını sanmış ama bulamadığını iddaa etmiş insanlardır. ülkemiz yeni neslinde sıkça görülen ve korkarım ki yavaşça gelenek haline gelecek hayatta yapılabilecek en büyük yanılsamadır.
sadece alkollü olduğumda kendime itiraf edebildiğim durum. şu an bir iki kadeh alkol aldım ve en azından bu gerçeği sözlüğe itiraf etmeye karar verdim. ateist olmadan önce din konusunda çok fazla düşündüm. bazen inandım bazen inanmadım, bazı şeyleri mantığımdan geçirdim ve bir dine inanmanın bana göre olmadığına karar verdim.
aslında içinde bulunduğum durumun bir dine inanmamak mı yoksa allah'a inanmamak mı onu da bilmiyorum ama bildiğim bir şey var ki ben bu ikisinden birine inanmıyorum.
kuran, kadınları ve eşcinselleri dövme, onlara bir hayvandan beter muamele etme hakkı veriyor, sanki onları hiç tanımıyormuşçasına davranıyor. belki de tanıyor da çoğunlukta olan kullarına hitap ediyor, bilmiyorum. benim mantığım, insani duygularım ve görgüm tam bir erkek olmama reğmen dünyaya elinde olmadan kadın veya eşcinsel olarak gelmiş hiçbir varlığa kötü davranmama müsaade etmiyor. bu durumda var olan allah (evet allah var, buna inanıyorum sanırım) beni kaybediyor.
evimde beslediğim hayvanıma baktıkça, onu sevdikçe "allah'ım ne güzel yaratmışsın" diyebiliyorum hala, ama allah'ın bu dünyaya gönderdiği kuralları anlayamıyorum bir türlü. anlamadıkça da allah'a dua etmek gelmiyor içimden. kaç kez açıp dua okumayı ve namazı kılmayı denedim ama bir türlü anlamadığım o arapça yazılar bende bir inanç uyandıramadı maalesef.
allah'ın kadınlar ve eşcinseller hakkında asında bu kadar acımasız olmadığını görmeden, bunun mantığını kavrayıp allah'a ibadet etmeden öbür dünyaya gidersem çok iyi biliyorum ki cehennemde yanacağım. ama dedim ya, bu benim elimde olmayan bir durum.
Ateist olmak genelde düşünen,okuyan*,olgularla hareket eden insanların düşüncesidir.Ateist olmak hiç bir şeyi kesinlikle reddetmek değildir,ateist olan biri tartıştığı insana her ne kadar ihtimal vermese de ''sende haklı olabilirsin'' diyebilir.Bu tip kişiler özgür ruhludur ve kimsenin kendilerini yarattığını ve kendilerini yönettiğine inanmazlar.Onlar olgu adamıdır,varsayım veya kutsal kitaplar onlar için pek birşey ifade etmez.
(bkz: no god just us)
yavaş yavaş "aaa ben de bir bokum yha" demenin sonucudur. bir üst iradeyi kabul edememe sonucu gerçekleşen hazin sondur. ateist olmak bunca "savaşın, kanın, gözyaşının" tanrının suçu olduğuna kanmaktır. tüm bunların insanların "ekonomik" ya da "sosyolojik" çıkarlarından kaynaklandığının farkına varamamaktır. insan denen varlığın "ruh" denen iç dünyasını açıklayamamaktır. lafı döndürüp dolaştırarak "bir şeyler biliyormuş" havası verme gayretleri içine girmektir.
ateist olmak, akıl denen "pusulayı", "haritasız" kullanmaya çalışmaktır.
yanar döner olmak demektir. bütün tanıdığım ateistler biraz tartışınca ya deist ya da agnostik birine dönüşüyorlar. "tamam bir güç var ama...." diye cümle kuran birine ben ateist demem.
-ateist olmak ile deist olmayı kArıştıran arkadaşlar için:::
herhangi bir dine mensup olmak istemeyen herkes ateist değildir. yaradanın varlığına inanıp kendini "müslüman" "hırıstıyan" "musevi" vs olarak adlandırmak istemeyebilir. ama görüyorum ki herhangi bir dine bağı olmayan herkese "tanrıtanımaz" etiketi yapıştırılıyor. bu yanlış!
-"ateist olmak" a hastalık muamelesi yapan arkadaşlar için:::
herkes senınle aynı şeye inanacak olsa kuşkular olmazdı. kuşkular şüpheler düşünmeyi gerektirdi yüzyıllardır. hala tam olarak "doğru" bulunamamışken ve tabi kesin bir doğru hiçbir zaman varolamayacakken "ateistlere acıyorum" demek ne kadar doğru. müslümanlık hoşgörüyü gerektirirken kendi dinine en çok karşı çıkan sizlersiniz.
-tez-antitez
siyah varsa her zaman beyaz da vardır.doğru varsa yalan, sıcak varsa soğuk kavramı vardır elbette. inanan varsa inanmayan da olacaktır. ama işte malum "zihniyet"!!! herkes tek tip olmak zorunda ya. burası "şirinler"in küçük köyü değil ki herkes mavi olsun. kırmızı da var mavi de sarı da mor da var! önemli olan herkesi aynı renge çevirmek değil tüm bu renklerden bir gökkuşağı oluşturabılmek.
merak edenler için: safisayha Allah a müthiş derecede yürekten bağlıdır. sadece herkesi "koşulsuz" yüreğine alabilecek kadar yürekli olmak gerektiğine inanır.
amaçsızlık diyenlere şaşmamak elde değil... insan annesinin karnından müslüman mı doğuyor ? belli bir amaçla mı doğuyor ? insanlar yaşarken amaçlarını, bu dünyaya neden geldiklerinin cevabını, kendileri yaratır. boşluktaki insanlar ise hazır amaç ve cevaplara başvurur. bu da gayet doğaldır. dinleri de bu boşluk duygusuna borçluyuz.
