dindarların cahil olması ve düşünmenin her şeyden önce gelmesi. aynı zamanda ateizm din olgusunda olduğu gibi herşeyi dogmatik olarak düşünmeden kabul etmez ve herşeyi sorgular. bunlar, ateist olmanın en büyük gerekçelerinden biridir.
meseleye farklı boyutlarda şerhler verebiliriz. tabi ki kişiliklere bağlı olarak..
mela havalı görünmek isteyenler ve amsalakları için, ateist olunca kızlar veriyor yalanına balıklama atlamak pekala bir sebep olabilir.
aynı şekilde, işin -light- felsefesini yapanlar da, olmamak için bir neden yok falan diyebilirler.
veya, ulan allah vardı da biz mi inanmadık dyenler de çıkabilir.
pragmatik takılanlar, bana faydası olmayan caminin imamını sikeyim diyerekten, cami imamı - tanrı analojisi yaparak, bunu sebep edinebilirler. tabi işin deadline'ı tanrıya inanmamayla ateizmi ayı şeyler gibi tekellüm etmektir; ves.
böylece örnekleri çoğaltabiliriz..
yüksek yüksek tepelerde bulunan deniz kabukları. fosiller mosiller. dini kitaplardaki, efsanelerdeki mantık dışı olaylar gibi şeyleri say say bitmez.
kısaca akıl fikir.
evren ve doğa hakkında bilgi ve bilincin artması sonucu iyilik ve kötülüğün nedenselliğini anlamaktır. tanrı gibi teorik olarak sonsuz bilgi ve bilince sahip bir varlığın bizden çok daha öte bir şekilde bu nedenselliği göreceğinin farkına varmak ve böyle bir tanrının insanları cezalandıracağı ya da ödüllendireceği fikrinin absürdlüğünü görmek sonucu din ve dogmalara inanç kaybedilir.
zaten ahlaklı davranırken ödül ve ceza açısından düşünen insan gerçekten ahlaklı değildir. sadece "kaz gelecek yerden tavuk esirgenmez" mantığı ile düşünüyordur. böyle bir ahlaka sahip insan dinin kapsamı dışındaki konularda da böyle ahlaksız davranır. bu tür insanlar dinin böyle emirleri olmadığı için örneğin çevresel ve sosyal olaylarda aşırı ahlaksız davranabilir. o yüzden dindar toplumlar genellikle oldukça ahlaksızdır. dünyada en çok yolsuzluk dindar ülkelerde gerçekleşir.
tecrübeyle sabit olup- annenin ailesinin hristiyan, babanın ailesinin müslüman olması. iki tarafta kendi yaptıklarını doğru kabul edince, kişi ister istemez "hangisi doğru lan?" diye afallıyor.
ayrıca mitolojiyi azıcık araştıran insan, kutsal kitap metinlerinin mitolojik olaylardan ve kişilerden arak olduğunu farkedecektir.
insanlar 10 000 yıllık diyen incil, her yerinde köleden cariyeden bahseden kuran, denizlerin yarılması, insanlığın 2 kişiden ensest usülü türediği, bazı peygamberlerin ölüleri dirilttiği falan gibi sebepleri olabilir.
Önemli sebeplerden biri de insanın neden bilmediği birşeyi "bilmiyorum" deyip geçememesi. insan öyle kibirli bir canlı ki zannediyorki 4,5 milyar yaşındaki dünyayı yazılı 7000 yıllık tarihe bakarak ve 60 70 yıllık ömrüyle (ki bu ömrün tamamı okuyarak geçmemiş) "Hoca ben çözdüm meseleyi bi yaratıcı kesin var görmeyen de kör cahildir" deme ukalalığını yapabilmesi.
kazkafalı saman beyinli yobaz insanlar kendi çaplarında dinlerini çok iyi yaşadıklarını sanarak,etrafında olan ve dine uygun olmadığını düşündüğü insanları sürekli ağır bir dille yargılar ve canlarını sıkarlar ve sonuç olarak düşük bi ihtimalde olsa ateizm görülebilir.
