hoşgörü, başkalarını eylem ve yargılarında serbest bırakma, kendi görüşümüze ve çoğunluğun görüş biçimine aykırı düşen görüşlere sabırla, hem de yan tutmadan katlanmak demek olduğuna göre sorgulanmaması gereken sebeplerdir. Ayrıca saygı ve hoşgörü karşılıklı olup, inanmayandan saygı beklediğimiz gibi inanmayanlara da saygı göstermeliyiz. Şunu da hatırlatmak istiyorum ;
(bkz: her koyun kendi bacağından asılır)
çünkü müslümanlar böyle böyle diye yırtınacaksaniz müslümanim diyen insanların hatalarından günahlarından kendinize pay çıkaracaksaniz bi siktirin gidin. Insan lan bu robot değil duyguları var nefsi var arzuları var zaaflari var. Elbette günahları olacak. Elbette kusurları olacak. Kim dört dörtlük? Hele hele bu devirde. Hele hele peygamberin yaşadığı devirden fersah fersah uzak olan bu devirde. Hele hele şeytanin damarımizda akan kan gibi olduğunda..lan madem birilerinin yaşadığı din üzerinden din yaşıyoruz neden hep çevremizdeki kötü örnekleri görüyoruz? Neden peygamberlerin , sahabelerin, evliyaların hayatlarından bihaberiz? neden onları iğnenin ucu kadar dahi olsa örnek almaya çalışmıyoruz? Evet böyle bir din var ve bunun dinin hakkını veren muhterem kullarin varlığını göremiyoruz? Insanlar görmeden inanıyor. Okuyor, araştırıyor,mantığına oturtmaya çalışıyor veya dini gelişigüzel babadan öğreniyor. Ama Inkar etmek her zaman işin kolayına kaçmaktir. Tamam ıslamin açıklayamadigi çok şey var. Çünkü mantık dini değil teslimiyet var. Peygamberimizin miraca çıkması ve allah ile konuşması mesela. Mantık bunu nasıl açıklasın? Işi mantık çerçevesine oturtmaya çalışmak bir noktadan sonra ya kufre sokar ya deli eder adamı. Çünkü allah bize o gücü o zekayi o kapasiteyi vermemiş. Çünkü biz hep biten şeyler üzerine programlanmisiz sonsuzluğa ve ölümden sonraki hayata inanamıyoruz aklımız almıyor. Işin gerçeği bu zaten aklımız almıyor bazı şeyleri. Din de böyle birşey ışte. Tüm bunlara rağmen kendi çapında muslumanca yaşamaya çalışan insanlar var. Ama allah'in merhametine sığınıyoruz ışte. Peygamberin sefaatine. Yardım ettiğimiz tanrı kullarinin duasına. Belki de hayat sana hayır dualarda bulunacak dostlar biriktirmekten ibarettir..allah hepimizi affetsin.
Başta şunu söylemek isterim; ateist olmak kötü bir şey değildir. Ateist olunca duygudan, acıdan, ahlaktan yoksun insanlar olmuyoruz.
--spoiler--
Albert einstein, benim gözümden dünya, sayfa 40
Allah/ Tanrı dediğimiz şeyi (varsa bile) insan aklı kavrayamaz. Bu yüzden ve sebeplerden ötürü insan aklında kendi tanrısını (insanbiçimci & antropomorfik) yaratmıştır. ilk insanlarda dini harekete geçiren şey her şeyden çok korkudur. Nedenselliğin çok az geliştiği bu dönemde insanlar anlam veremedikleri şeyleri yapan bir varlık olduğuna inanmışlardır. Bundan sonra ise amaç, nesilden nesile aktarılacak, geleneklere uygun şekilde yaşanacak ve bu tanrı denilen şeyin gönlünü kazanmak üstüne kurulmuştur.
--spoiler--
insan fıtratı kabullenmez yok olmayı. Hep yaşayacağını sanır. Dinde bunun açıklaması: allah/ tanrı bizlere kendi ruhunu üflemesidir. Ateistler ise insanın ölümü kabullenemeyişi olarak tanımlar bu ruh üfleme olayını. Beynin bir tür oyunu desek yeridir sanırım. Neden bu düzene maruz kalmak zorunda kaldık ? Neden bu fikirleri kafamıza çocukken işlemeye başlıyorlar ? Neden çocuklarımıza diğer dinlerin doğru olmadığını söylüyoruz ? Bizim dinimizde yanılma payı olamaz mı ? Bu dinle yürütülen düzen yerine dinsiz bir düzen olsa ne olurdu ? inanan arkadaşlarımın kendilerine sormalarını istediğim sorulardan sadece bir kaçı bunlar. Ayrıca allah/ Tanrı 'nın varlığını kanıtlamak adına doğanın güzel yönlerini kullanan çok arkadaş, çok hacı hoca var. Doğanın kötü yanlarını Allah/ Tanrı' ya katmayı unutuyorlar. Çünkü Allah/ Tanrı denilen şeye doğanın kötü yanlarını katamazsınız. Sıfatlarına uymaz. Sıfatlar diyorum çünkü tanımı yoktur. isterseniz Allah/ Tanrı nedir diye sorun kendinize. Bakalım cevap alabilecek misiniz ? Almazsanız şaşırmayın. Ancak Allah/ Tanrı denilen şeyi sıfatlarıyla tarif edebilirsiniz çünkü. Dogma dinler Allah/ Tanrı ödüllerinden yararlanılan ve cezasından korkulan bir varlıktır. Bir çocuğun babasına karşı hislerinin ulvileştirilmesine benzer. Dinsiz olan insan ahlaksızdır gibi önermeleri asla kabul etmedim, etmemde. Çünkü ahlak tamamen insana dair bir meseledir. Allah/ Tanrı ile hiçbir alakası yoktur. Başkalarının yaptığı kötülüğü öne sürmüyorum dediğin gibi. Allah/ Tanrı ' ya olan inanç insan evladının evren karşısındaki aciziyet duygusudur aslında. Kişiler kendi Allah/ Tanrı yada yaratıcısına inanabilir, ancak dinlerin doğruluğu her zaman tartışılacaktır. Sen yada bir başka arkadaş istediği kadar inanmaya devam edebilir hiçbir karşıtlığımız yok. Sadece size gösterilmesini beklediğiniz saygıyı sizinde gösterme gerekliliğinizi hatırlamanızı isteriz.
Herkes müslüman olmak zorunda değildir. Fakat insanların geneli araştırmadan bilip bilmeden direkt olarak aileden, okuldan vs duydukları ne kadar doğru olduğu bilinmez şeylerden yola çıkarak kendilerini müslüman ilan edip inançsız kişilere insanlık dışı davranışlarda bulunurlar. Kendilerini kanıtlama çabası içine girerler. Üzücü olan bir şey de müslüman bir ailede doğup kendi araştırmalarıyla ateist olan çocuğun üzerinde uygulanacak baskıdır. Şanslıyım ki ateist bir ailede doğdum.
