sen tut koskoca din kavramını, tanrı mefhumunu reddet, din gibi zehirli bir kavramı lanetle. ama git diğer bir zehir olan ırkçılık, milliyetçilik çamurunda debelen.
uludağ sözlükte de var böyle tiplerden. tanrı otoritesini, din safsatasını rededen adamın türk veya kürt milliyetçiliği yapması sorgulamadan müslüman olan yobazlar kadar, yobaz olduğunu gösteriyor.
bu tip bir yobaz ateistin nazarımda bir müslüman yobazdan daha fazla değeri yoktur. hatta bağnaz müslümanların çoğu iyi eğitim alamadıkları için cahildir. aptallıklarının bir kısmı burdan ileri gelir.
ama sözüm ona bu okumuş aptal ateist, okumamış aptaldan daha aptaldır.
ateist olmamıştır gerçekte, içselleştirememiştir ateist olguyu. bir heves, bir özenti, bir çıkar amacıyla ateist olduğunu fark edememiştir. yoksa ateist insanın milliyetçilikle alakasının olmaması gerekir.
Sığlığına amenna fakat ateist olması ile ırkçı olması arasında bağımlı-bağımsız bir korelasyon kurmanın anlamsız olduğu zat. Bir aidiyeti reddetmenin başka tür aidiyetlerden de sıyırmayı garanti etmediği nerdeyse evrensel çekim yasası kadar ünlü bir yasadır. Zira bir aidiyeti reddetmenin bazen bir bazen birden çok nedeni vardır. Çoğunlukla entryleriyle başlığa renk katan arkadaşların sandığının aksine din mefhumunu reddetmenin o sığ zihinlerde tutarlı, kendine özgü, felsefi ve derin bir karşılığı yoktur. Genelde tipik ergenus davranışıdır. Aileye, otoriteye kör ve temelsiz bir isyandır. Lise-üniversite kantinlerindeki bol nikotinli bol kafeinli sohbetlerin yarattığı geçici travmadır. Herkesin birbirine benzediği tanrıtanır toplumun dışında bir yer edinme, bir farklı olma, farklı olduğunu sanma arzusudur. Hal böyleyken böyledir aslında.
