ahirete inanan insanlar sırf daha iyi bir yere gidebilmek ümidiyle ibadet ederken, korkuyla karışık saygı duydukları tanrı'larına daha fazla yalakalık yaparken, "yaşayan" bir ateist tüm bu maskelerden, oyunlardan uzak dilediği gibi yaşamaktadır.
inanan insanlar gibi yanlıştan "günah" olduğu için değil, kendi doğrusuna ters düştüğü için için uzak durur.
intihar etmekten "günah" olduğu için değil, yaşama olan sevgisi ve bağlılığı için uzak durur.
yani ateist olduğu halde yaşayan dediğin insan kendi hür iradesiyle yaşar. senden daha özgürdür!
sorgulayan insandır. pozitif bilimlere inanır. dini konularda "allah'ın hikmetinden sual olunmaz" "allah çarpar." "allah taş eder" "allah yakar." gibi korku temalı ve muğlak cümleler düşüncelerini etkilemez. sorgular, sorgular, sorgular ve en sonunda doğruyu bulur. bulmuştur da.
her insan gibi nefes alarak yaşayan insandır. ateist ile dinci bir insan arasında yaşamı sevme ile ilgili hiçbir fark yoktur. bir dincinin sorunları olsa hayattan nefret eder, aynı şekilde bir ateistte de aynı durum mevcuttur. böyle bir ayrım yapmak yanlıştır.
ateistlerin beyinsiz olması nedeniyledir. madem ölünce yok olacam diyon neden kurallara uyup yaşıyon. madem kurallara uyma meraklısısın allahın kurallarına neden uymuyon. zeka yerlerde.
hayatın anlamını, güzelliğini kavramış ateisttir. karnını doyurmak isteyen bir insan çorba içebilir, simit yiyebilir, bunlar ucuz yöntemlerdir. ama daha fazla para verip kebap yiyen insanın amacı doymak değil, kebabın tadını almaktır. ateistleri de bu şekilde düşünebiliriz, onlar bu hayatı diğerleri gibi öbür taraf için hazırlık olarak değil, tadı alınması gereken bir kebap olarak görmektedirler. sonuç ölümdür ancak bu hayatı dolu dolu yaşamak, bu kebabı yemek varken neden "ben yemem" desinler ki?
