Normal insandir. Tanriya inanmakla iyi olmanin bir alakasi yoktur. Cocuklara tecavuz eden muslumanlarin oldugu bir devlette yasiyoruz. En basit ornektir bu. Ayrica yaptigi iyiligi gelecekteki hayata yatirim olarak yapmaz. Kalbinden gelir.
çıkarları için değil, mutlu olduğu için iyilik yapandır. öldükten sonrası onun için önemli değildir ki, yaşadığı süre içerisinde çevresine pozitiflik katmaya çalışır. üstelik bunları cennet için yapmaz. kurban bayramında koyun kesmez mesela. ille koyun kesicekse fakir doyurmak içindir. yani insanlık için.
iyiliği cennete girmek veya cehenneme girmemek için değil, insan olduğu için yapmaya çalışan kişidir. allah rızası için değil, insan rızası için yapar iyiliği.
müslüman olduğu halde kötülük yapanların o halde yatacak yeri yoktur düşüncesini akla getiren insandır. iyi bir insan olmakla neye inanıp, inanmadığının ne alakası var?
ateist de vicdan yok sanan kişi görüşüdür. yanılgıdır.
çoğu ateist, bir çok hacı ve hocadan daha anlayışlı ve daha merhametlidir. mesela eski çalıştığım işyeri patronu ( bar sahibi ) ateist idi fakat her cuma fakir fukaraya karavana verir karnını doyururdu. ihtiyacı olanın cebine harçlık falan sıkıştırırdı. buna keza mahallemizde hac'dan gelen bi amca vardı. bu ibne ise kucağında bebek olan bi kadına ( dilenciye) '' hadi git işine be kadın, hadiğğğ '' diye bastonuyla itelemişti. yoluna devam etmişti...
özetle iyilik denilen şey çok farklıdır. olay kalpte biter. türban takıp sakal bırakmakla bu iş olmaz. hiristiyanı, müslümanı, musevisi.. iyiliğin dini yoktur. akıl ve mantık, kalp ve vicdan vardır. boş iş hepsi ve inançlı biri olarak iddaa ediyorum ki en çok küsen, en çok kin tutan kişiler namazında niyazında olan kişilerdir. kardeş kavgası yapanların akrabalarıyla bile küsenlerin çoğu bunlardan çıkar. ateistlerde daha az rastlanır bu durum. doğruya doğru.
