Iyiliği bir korkuyla ya da kaygıyla değil de erdemiyle yapabilen insandır. Bu yüzden en güzel iyilik bu olmalıdır. Çünkü arkasında arzulanan korkulan hiç bir şey yoktur. Böyle bir tabir var mi bilmiyorum ama 'ilkel imanlı' diyebileceğim, cehennem korkusu ve cennet arzusuyla hatta belki biraz da riya karıştırarak inanılana yaranma duygusuyla yapılan iyilikten kat be kat yücedir. Ha, denilebilir ki işe yaramaz iyiliği inanmadiği sürece doğrudur çünkü allah katında iman şarttır. Ama zaten yukarıda da belirttiğim üzre güzelliği de bundan gelir, korkusuz-kaygısız-amaçsız.
Benim zavallı fikrimce yunus emre'nin:
"Cennet cennet dedikleri
Birkaç köşkle birkaç huri
isteyene Ver onları
Bana seni gerek seni"
Sözleri de ilkel imanlı ile inanmayan arasında yer alır. Amaç var kâr yok.
Boşuna yapıyordur. Zaten geberip gidecek ve her kafir gibi sonsuz cehennem girdabinin içinde yanıp tutuşacak. Iyilik yapsa ne yazar? Insanlığın o dinsizin yapacağı iyiliklere ihtiyacı mı var sanki?
benimdir. ateistler yaşadıkları hayatın son hayatları olduğunu bilirler (ölümden sonra yaşama inanmazlar) bu sebeple tek hayatlarını en iyi şekilde değerlendirmeye ve öldükten sonra iyi hatırlanmaya çalışırlar.
ayrıca yaptıkları iyilikleri cennete gitmek için yapmazlar. bir çıkar gözetmeden sadece iyilik yapmış olmak için yaparlar. bu sebeple din mensubu insanlardan daha samimi gelirler bana.
Gayet normaldir, dini sadece ruhani bir varlığa inanma, şöyle saçma böyle saçma diye görenlerden beklenilmez. Tüm dinler insana akıllı ve ahlaklı olmayı öğretir. insan kendi iradesiyle dinin sadece ahlak kısmını alabilir.
iyilik yapmayı, cehhennemin kızgın alevlerinden kurtulmak ve cennette hurilerle cima etmek amaçlı gören dinci kafaların asla idrak edemeyeceği gerçektir.
iyilik yapmanın din ile hiçbir alakası yoktur kardeşim.
iyilik yapma duygusu her canlıya bahşedilmiştir ve yeri geldin mi hayvanlar bile iyilik yapar. Örnekleri mevcuttur.
Gayet dogal bir durumdur.Ne yazik ki gunumuzde gosteristen uzak ve durust olarak dinini yasayabilen insan sayisi oldukca az.Digerlerinin buyuk bir kismi ise sahtekarlil pesinde burundugu kimligi kullanarak.Ve bircok arkadasim var ki dinden oldukca uzak ama yasantisinin dinin gerektirdigi emirlerden tek farki namaz.Bu dogrular hayata bakis acimi degistirdi.
Iyilik dedigimi olgunun dinin bi sonucu oldugu görüsünde olmamak gerekir. Eger inanan bi kimse iyilik yapıyorsa ödüllendirilme ic güdüsü ile yapabilir.
ama ateist olan insan icin durum cok farklidir. Herhangi bi inanca sahio olmadigi icin ödüllendirilme gibi bi icgüdüyede sahip degildir. Gercekten herhangi bir cikar gözetmeden, samimi olarak icinden geldigi icin yapar iyiligi
iyilik yapmanın dinle ilgisi olmadığını bilmeyen yazar söylemidir. keza islamiyette cennete gitmek ümidiyle yapılan iyiliğin hayrı hasenatı olmaz. insan olduğun için yaptığın iyiliğin mükafatı verilir.
namus, ahlak, iyilik, hoşluk, güzellik gibi olguları dinlerden bağımsız olarak tanımlaması mümkün olmayacak insanların anlamakta zorluk çekecekleri insandır.
oysa ilk insanlarda dahi bir utanma duygusu, bir suçlanma hali, iyi ve kötü algısı çeker dikkatleri.
he tabi şimdi müslümanlık aslında dünya yaratılmadan varolduğu, hristiyanlık, yahudilik hakeza olduğu için ondandır bunlar hep. yok hani konuşunca sonu buraya geliyor, baştan aldım ben bütün o yolu canlarım benim.
