bir insanın inançlı olması onun psikolojik olarak sağlamlığına işaret etmediği gibi, inançsız olması da sorunlu olduğuna teşkil etmez. tanrıya inanmak insana huzur ve güven aşılayabilir fakat bu demek değildir ki, bu huzur ve güven yalnızca tanrıya inanarak olur. yaşamı, dünyayı, varlığı ve kendini sorgulayarak bir düşünceye varabilmek üstün bir bilgi, zeka ve farklı bir gerçeklik kavrayışını, teslim olmamayı gerektirir. belki bu sorgulamaya giden yol, ilk olarak belli bir psikolojik deneyimin ardından yaşanıyordur...
efendim dogru bir önermedir.
ateist insanlar psikolojik sorunlarla karşılaşmaya daha yatkındırlar.
ateist insanlar kendilerini çok zeki, çok düşünen, çok bilgili kişiler olarak görürler.
normal insanların üzerinden düşünmeye gerek duymadığı konuları deli gibi kafalarına takarlar birnevi kafayı kırma yolunda emin adımlarla ilerlerler.
