Bikbik'e bak hele. Ramazanda aldığımız kolilere göz koymuş hshshs.
Canım benim teröristler meclise girmiş, yattıkları yerden senin benim paramı alıyor ve devletin tüm imkanlarından faydalanıyor. Sen dinsizlerin aldığı 1 2 koliye laf ediyorsun. Ramazan kolisini alan kişi ateist olabilir ama belkide zor durumda. Belkide evinde yiyecek yemeği yok.
Lafa geldimi islam hoşgörü dinidir diyorsun ama dinsiz bir insanın ramazan kolisi alması bile zorunuza gidiyor.
RIZIK VERMEYELiM ÖTEKiLŞTiRELiM RENCiDE EDELiM DEMiYORUM BENiM DE ATEiST ARKADAŞLARIM VAR ÇOK iYi iNSANLAR AMA RAMAZAN KOLiSi ALMALARI ÇOK SAÇMA. BEN Bi MÜSLÜMAN OLARAK PASKALYA YUMURTASI BEKLENTiSi iÇiNDE DEĞiLSEM YILBAŞINDA KiMSEDEN ALKOLLÜ SEPET iSTEMiYORSAM ONLAR DA KENDi iÇLERiNDE KABUL ETMEMELi BENCE.
arbutus unedo haklı. sadece koli vermek ile yırtmamamız lazım. koli nedir ya. bir telefon alınca onun 10 misli vergi ödüyorsun.
islam peygamberi savaş ganimetlerinden en çok yeni müslüman olmuş kişilere verirdi ki kalpleri islama ısınsın.
Ci'râne'de bulunan islâm ordusunda Mekke'nin fethi günü Müslüman olmuşlardan iki bin kadar yeni iman etmiş kimseler yanında, henüz islâmla şereflenmemiş Mekke ileri gelenlerinden de bir çok kimseler vardı. Yeni iman etmişlerin imanlarının sabitleştirilmesi, imandan mahrum bulunanların ise islâma gönüllerinin ısındırılması için Peygamberimiz (s.a.v.) bir usûle başvurdu.
Bilindiği gibi ganimetin beşte biri Peygamberimiz (s.a.v.)'in tasarrufundaydı. Beytülmâl namına alınan beşte birden istediği ve lüzûm gördüğü yere sarfederdi.
işte yukarıda zikrettiğimiz sebep ve gayeye binâen, yeni Müslüman olmuşları memnun etmek ve Müslümanlığa henüz pek ısınmamış Kureyş ileri gelenlerinin gönlünü islâma ısındırmak için beşte bir ganimetten onlara fazlaca verdi.
Kureyş reisi Ebû Süfyan'a, oğlu Yezid ve Muâviye'ye yüzer deve ve kırkar ukiyye gümüş ihsanda bulundu. Böylece Ebû Süfyan ve oğulları toplam üç yüz deve ve yüz yirmi ukiyye gümüş almış oluyorlardı. Böylesine büyük bir kerem ve ihsana mazhar olan Ebû Süfyan, Efendimizin cömertlik ve ihsan severliğini şöyle dile getirdi:
"Anam, babam sana fedâ olsun! Sen ne kadar cömert ve iyilik seversin. Seninle sulh yaptığımız zamanlarda sen ne güzel bir sulhçu idin. Allah seni hayırla mükâfatlandırsın."1
Bunun yanında Resûl-i Ekrem, Kureyş ileri gelenlerinden bir kısmına iki yüz, bir kısmına yüzer, diğer bir kısmına da ellişer deve ihsan etti.2
Safvan bin Ümeyye'nin Müslüman Olması
Safvan bin Ümeyye, Peygamberimiz (s.a.v.) ve Müslümanlara şiddetli düşmanlık ve muhalefette bulunanlardan biri idi. Hattâ, Mekke'nin fethi günü, görüldüğü yerde öldürülmesi emredilenler arasındaydı. Fakat, o da gönlü şefkat deryasını andıran Peygamberimiz (s.a.v.)'e iltica edince, affa uğramıştı. Müslüman olması için de iki ay mühlet istemiş. Peygamber Efendimiz ise ona dört ay mühlet vermişti. O da islâm ordusuna katılmıştı.
Resûl-i Ekrem Efendimizin (a.s.m.) Ci'râne'de ganimetleri kontrol ettiği bir sıradaydı. Gözü bir anda henüz Müslüman olmamış Safvan'a takıldı. O, deve ve koyunlarla dolu vâdiye gözünü dikmiş dikkatlice bakıyordu. Bu dikkatli bakışı, Nebiy-yi Muhterem Efendimizin gözünden kaçmadı ve gönlünde yatanı sezmesine kâfi geldi:
"Ebû Vehb! Vadi pek mi hoşuna gitti?" diye seslendi. Safvan, "Evet" dedi.
Bunun üzerine Peygamber Efendimiz, "O halde o vadi içindekilerle beraber senin olsun!" buyurdu.
Safvan, birden şaşırdı, kulaklarına âdeta inanamıyordu. Hayatında kendisinden istenen hiçbir şey için "Hayır" demeyen Kâinatın Efendisinin bu ihsanı, cömertliği ve keremi karşısında hayret içinde bir müddet bekledikten sonra, kalbinin fethedildiğini şöyle ifade etti:
"Peygamber kalbinden başka hiçbir kimsenin kalbi, bu kadar temiz, iyi ve cömert olamaz!"
Ben de onu diyorum, siz de ateistlere yapılan bağışlara (?!) islama aykırı eleştiriler getirmek yerine, peygamberinizi örnek alın, tepemizden para yağdırın.
Yukarıda peygamberin zaten zengin olanlara verdiklerinden bahsedilmiş. Bir de fakirlere verdikleri ile ilgili bir hadis var: bir gün fakir bir adam peygamberin yanına gelip, kendisine birşeyler vermesini ister, peygamber de verir. Az sonra daha hallice bir adam aynı şeyi ister, peygamber ona daha çok verir. Yanındakiler neden eşit vermediğini sorduğunda, "o aldığıyla, ötekisi de aldığıyla memnun oldu. Eşit verseydim birine gereğinden fazla, ötekisine az vermiş olurdum" der. Elbette bu kıssada düşünebilenler için çok hisse vardır.
Bir de bu bağışlara cömertlik mi denir yoksa daha başka birşey mi denir onu da düşünmekte yarar var. Aslında bir tarihlerde misyonerler toplantılarına katılan müslümanlara para veriyor iddiaları ortaya atıldığında müminler ne düşündüklerini açıkça ve biraz da küfürlerle soslayarak ifade etmişlerdi. Fakat kendi dinleri adına böyle yapıldığında, dahası dinleri böyle yapılmasına ruhsat verdiğinde hiç öyle düşünmediklerini de açık.
Ateistim ama bu çelişkiyi açıklayamıyorum. Müminler açıklar kesin:)
