gerek yoktur. evliliğe gerek yoktur bu devirde. kimin eli kimin cebine girmiş belli değilken babanıza bile güvenemeyeceğiz bu devirde evlenipte herşeyinizi biriyle bölüşmek olayına hiç gerek yoktur.
ateist bir kızla arada görüştüğümüz (1-2 ay arayla mesafenin de etkisiyle) uzun süren bir ilişkim olmuştu.
hiç yalan yoktu amaç belliydi ve iyi zaman geçiriyorduk.
ikimizde rahat takılıyorduk.sarmak yoktu ve cinsellikle ilgili kendimi cahil hissettiğim anlar oluyordu.
birinden hoşlansa bile bir süre sonra sıkılıyordu ve ilerde cocuk doğurmak istediği birini bulmak istiyordu fakat evliliğe pek sıcak bakmıyordu.
sevgililik ilişkilerinde kaza kurşunu nedeniyle doğan cocuğun babanın red hakkı olması gerektiğini savunuyordu.
entelektüel tarafı, arkadaşlığı iyidi-netti ama evlilik-aile-din-devlet gibi kurumlara karşı fazla agrasifti.
tüm bunlara rağmen amacı sadece hayattan zevk almak, daha az kuralla yaşamak gibi bir amacı vardı ama zamanla mutluluğunun azaldığını hissediyordum özgür kız hayat boyu yoracağını söylediğimi hatırlarım. diğer yandan herşeyi es geçsek bile cocuk yetiştime ile ilgili krizlerin yaşanması muhtemeldir.
tabiki bir kişi üzerinden genelleştirme yaptım sadece bir ataist kızı bu kadar yakından tanıdım. evlilik-etik kısmı farklı düşünenler vardır ama cocuk konusunda klasik bir erkeğin sorun yaşamaması zor gibi..
