eğer anne dindarsa çocuğunun başının etini yiyecektir ve her fırsatta onu dine çevirebileceğine inanan annedir. Kendisini suçlayacaktır, fakat gerçekçi olmalıyız ki çocuk eğer ki aklı selim yaştaysa özgür iradesidir dini ya da ateistliği seçmek.
-Yavrum sen ateyizmişin, doğru mu?
+Evet anne, ateistim ben.
-Sen ne diyorsun çocuğum, başımıza anarşik mi kesilicen, konu komşu ne der?
+Ya anne ne alakası var allaşkına?
-Ay, bak... Bak allah adı verdin, OH şükür rabbim, demek durum o kadar da kötü değil.
+Of anne, sen de mi ya?
beyni olan ateistlerdense sorunu olmayacak annedir.
ateiste çürük diyen olmuş zaten çocuk tacizcileri büyük hırsızlar filan hep ateistlerden çıkıyor. hep atayızlar yüzünden böyle. benim asıl takık olduğum nokta senin dinin sana benim dinim bana diyen peygamberin ümmeti millete inançları yüzünden çürük çarık diyorlar.
ayrıca ateist değilim fakat eğer bir ateist yanlış yapıyorsa suç onda değildir. çünkü gerçek ateyizlik o değil. *
