En basit tanımıyla Atatürkçülük nedir sorusunun en samimi cevabıdır. iki yüzlülükten ırak ve gerçekçi.
Atatürkçülük bir kesimin diğer kesim üzerinde kurduğu tahakkümü ezeli kılabilmek için kapalı kapılar ardında dini bir kıvama sokulmak istenmiştir ve kısmen de başarılı olunmuştur aslında; ama kötü bir kopya olma özelliğinden kurtulamamıştır. Orjinalliği yoktur.
Yaratılmak istenen bu sözde dinin tanrısı bellidir. ilk iş olarak da halka bu kavram iyice yerleştirilmeye çalışılmıştır. Atatürk tanrıdır. Doğmamıştır ve doğrulmamıştır. Onun kardeşi, akrabası da yoktur, olamaz, olmamalı. işte bu yüzdendir ki kız kardeşi makbule hanım ve annesi onunla aynı soy ismi taşıyamaz, taşımamalıydı.
ilahi dinlerin öğretilerini barındıran kutsal kitaplar vardı ve Atatürkçülük bundan mahrum değildi. Nutuk, bizzat bu sözde dinin tanrısı tarafından kaleme alınmıştı. Üstelik bir aracı tarafından halka açıklanması için gökten de indirilmemişti. işte bu din bu açıdan akla ve mantığa ilahi dinlere göre daha yatkındı. Tanrı ile kul arasına kimse giremez, girmemeliydi.
Bu din kapalı kapılar ardında yaratılmak, halka empoze edilmek istendi. Bu konuda Atatürk'ü eleştirmek büyük haksızlık olabilir. Zira bu dini yaratanlar, onun gölgesinden ayrılmaya korkanlardır. Son olarak yaratılan bu dine inanan şairlerimizden birini sözüyle yazımı noktalıyorum..
"Onların kabesi varsa bizim de Çankaya'mız var"
Herhalde ne kadar kötü bir kopya olduğunun en bariz göstergesi bu mısra.
