kemalizm, atatürkçülük savunuculuğu yapanların gözlerden kaçırmaya alıştığı gerçek. maksat her konuda free takılıp, sonra da atatürk ü seviyoruz deyip gününü gün etmek.
ben bunu anladım. hiç birinizden bir yaraya merhem olan çıkmaz.
memleket için ellerini sıcak sudan, soğuk suya sokmak istemezler. onlar yesin, millet eşek gibi çalışsın isterler. kendilerini mustafa kemal atatürk ün seçilmiş kulları, varoluş amaçlarını da milletin tepesinde boza pişirmek olarak görürüler.
he amk, bu millet çanakkale de, kurtuluş savasında sizler vizyonsuz ve misyonsuz bir şekilde götünüzü rahat ettirin, rahatca yiyin, için, sevişin diye soğan ekmeğe talim edip şehit oldular.
bu ne saçmalık. aynı rahatlık sizlerde yok mu? rahat yiyip,içip, rahatça gezmiyormusunuz. bunu sağlayan elbette atatürk başta ama türk halkı ve ordusudur. bir saygıyı dahi artık çok mu görüyorsunuz?
Fethullahçılar atatürkü sevmezler. Atatürkçüler ise abartılar. atatürkün örnek gösterdiği insan değilde onun gibi olmak isterler. Sigara içerler, içki içerler. Atatürkjü seven ve onun çıkardığı Türk Milliyeçiliğini kabul eden ülkücülerdir.
Atatürk hiçbir cenahın malzemesi olamaz hele hele Atatürkten önce başka birini başbuğ diyerek öne çıkaranların hiç,bugün yaşadığımız pkk sorununu etnik hak diye günümüze taşıyan solcu geçinenlerin asla, onun gibi yaşamak başkadır onun gibi düşünmek başkadır.
saçmalamanın sınırlarının zorlandığı söylemdir. kimseye zarar vermediği sürece herkesin özgür olmasını, istediği hayatı yaşayıp kimsenin bir başkasının hayatına karışmamasını free takılmak, vur patlasın çal oynasın gibi sözlerle niteleyip sonra ileri demokrasiden söz eder bu kafa yapısına sahip kişiler.
temelsiz, içi boş slogan. geçerli olan gerçek ise, "din bahane, tatlı hayat şahane" olup, her gün bu gerçek yaşanmakta, küpler doldurulmakta, lanet olası iştahlar doymak bilmemektedir. öyle ki, bu gerçek, samimi müslüman kesimde bile büyük tepkilere neden olmaktadır.
