benim ailemin bir kısmı kürt, bir kısmı ermeni, bir kısmı rum, bir kısmı arap, bir kısmı bulgar göçmeni, bir kısmı yunan. hepimizin evinde de atatürk'ün resmi var.
zoruna gidenin borusuna gitsin.
hepimiz anadilimizi biliyoruz, hepimiz dinimizi de dilediğimiz gibi yaşıyoruz.
zoruna gidenin borusuna gitsin.
hepimiz de, imkanlarımız el verdiğince, okuduk. bazılarımız doktor mühendis oldu, bazılarımız fabrikada işçi, sokakta çöpçü. ama, asla, kimsenin ekmeğinde gözümüz olmadı.
kurbanı da beraber kestik, paskalyayı da beraber kutladık.
zorunuza mı gitti ulan!
kimseye eyvallah demedik. asla haksızlığı sineye çekmedik biz.
80'de ülkücü eniştemle, sosyalist amcam beraber işkence gördü ulan benim.
ben bu toprağa vatanım demişim bir kere, size hangi yarrağı yemek düşer ey göt oğlanları?
annem sünni, babam alevi; ben de ateistim. babamın annesi kürt, annemin babaannesi rum. size mi soracam lan kimin resmini asacağımı?
osmanlı torunu muyum ben, evet! ama nasıl fatih'i, süleyman'ı unutmadıysam, vahdettin'i de damat ferit'i de unutmadım. unutanı siksinler.
ben bu topraklarda özgürce yaşayabiliyorsam bunu önce mustafa kemal'e borçluyum. ha işler istediğim gibi gitmiyor mu, yeterince özgür değil miyim? onun vebali de bendedir. zira sevr'i imzalayanları da unutmadım, onu yırtıp atanları da.
Yazıyı okuduktan sonra kim bu cengaver diye bakmamla birlikte karşıma koskoca bir 4.nesil yazar çıktı.
Özledik olum sizi, nerelerdesiniz amına koyim. ite, köpeğe kaldı ortalık. adam akıllı yorum görmeyeli epey de olmuştu, iyi oldu yani.
