Konuşamazdım ki.
Nutkum tutulurdu.
Elim ayağıma dolaşırdı.
O mavi gözlere bakıp aklı başında bir cümle kurabilir mi insan?
O yüzden sanırım ben birşey diyemezdim.
Öylece bakardım ona.
Elini öpmek için hamle yapardım.
Muhtemelen öptürmezdi.
"Allah senden razı olsun paşam" diyebilirdim yarım yamalak sadece.
-gazi paşammmm... siz misiniz paşam ?
+benim çocuk benim... söyle...
-paşam özür dileriz... ne cumhuriyet kaldı elde ne laiklik hepsinin altı oyuldu 1938'den beri, şimdi rejim değişmek üzere... emanetinize zerre kadar sahip çıkamadık...
+biliyorum çocuk biliyorum...
-bir şey yapmıycak mıyız paşam ? tekrar samsuna çıkın tekrar mücadeleye girişelim... memleketin bu hali yüreğimi yakıyor artık...
+üzülme çocuk üzülme... belki de böylesi bu halk için daha doğrudur... cumhuriyeti, laikliği, aklı, bilimi her toplum kaldıramaz... bu toplum medeni dünyanın karşısında köle olmayı seçtiyse elden bir şey gelmez artık... bin kere samsuna çıksam bin kere satar beni bu halk, arkamdan küfür eder her seferinde... yeter artık ! yorgunum çocuk çok yorgunum...
atam hiç laikliğe falan girme direk şeriat'ı devam ettir. sana küfür edenler analarının amını görsünler. her ne yapacaksan da tıpkı osmanlı padişahları gibi bir fetvaya uydur. o zaman bu mallar sana kul köle olur. cumhuriyet te neymiş? eski köye yeni adet getirmeyelim.
içkiyi sigarayı zamanında bırakıpta bi 30-40 sene daha yaşasaydın şu ülke tam anlamıyla çağdaşlassaydı, gelişseydi derdim.
Atatürk'ün sıfırdan yarattığı ekonomi sonucu kendi uçağımızı bile üretebilir hale gelmiştik.
30-40 yıl daha yaşasaydı eminim ki mars'ta şuan suyu nasa değil biz bulurduk.
