vakanüvis ballandırmalarıyla süslenmiş ve yine onlarca yılın klasik atam atam sen kalk ben yatam mentalitesinden öteye geçememiş sıradan bir yazı. öldü falan demese ilkokul kitapları için birebir.
insan bekliyor ki bu kemalistler gerçeklerin bam telini tınlatıp kendilerinden yana tavır aldırsınlar. hiç olmazsa irticayı örnek alsınlar. irtica olarak adlandırdıkları grup yıllarca kendi tarzını oluşturarak insanlara hitap edip yükselmeyi başarageldi. şimdi ise kemalizmin gırtlağına çöktü çökecek...
bekir amca ise hâlâ anıtkabir'e çelenk bırakır gibi matem yazısı yazıyor...
neyse yazıyı fazla uzatmanın anlamı yok, taziyeye geldik zaten bi girip çıkayım dedim...*
"ey gerizekalı öldüğünü hissediyorsun, bari bir şeyler yapsana" dediğimiz ifadedir. anca, altın kuru keyfin yerinde, oturduğun yerden ahkam kes. icraata geldin mi, bir bok yok.
atam öleli çok oldu. allah rahmet eylesin. o'nun inkılaplarına ve devrimlerine hiçbir şey olmaz. oldurtmayacağız. bekir coşkun rahat olsun.
atam, ruhun şad olsun. ekmeğini yiyor bu adamcağızlar. umarım kemiklerin sızlamıyordur.
hayir anlamiyorum, bir insan bu kadar mi nankor olur? yasadigi ulkeyi kuran, okuma-yazmayi bile ogrenmesinin temel nedeni olan kisiden nasil nefret eder ya? o olmasaydi, su an internette bile olamayabilirdiniz, hic dusundunuz mu?
türk halkının herşeyini borçlu olduğu liderini bağrından hançerlemesini,ona ihanet etmesini konu edinmekle birlikte, bu ihanete isyan eden bir bekir coşkun yazısıdır.
