normal olan türkiye'dir. şahsen atatürk'ü çok severim fakat yaptığı işlerin eleştirilmemesini, tartışılmamasını isteyen kıt bir görüşe de asla katılmam.
akp hükümetiyle iş tartışmanın ötesine geçmiş, nefrete dönüşmüştür. eskiden insanlar utanırdı hiç değilse ya da sevmese bile saygısından, sırf bu vatanı kurtaran bir lider olduğu için sadakat beslerdi. şimdi aleni şekilde nefretlerini kusabiliyorlar. kendi ülkesinin kurucusuna nefret kusan da sadece bizleriz sanırım.
özellikle "arapça ezan okumak yasak türkçe okunacak" deyip de "türkçe müzik yasak sadece batı müziği çalınıp söylenecek" emri ile koyduğu anormal yasakları tartışmak isterim.
aynı dönemde arapça ezan ve türkçe şarkı yasak. bu ne yaman çelişkidir acaba?
16 tane kurulmuş devleti olan 5000 yıllık tarihi olan bir milleti sadece 10-20 yıla mahkum eden sığ kafalıların sözünün geçmediği normalleşmiş türkiyedir.
liderine ihanet eden türkiye'dir. bazı şeyler kaybedilmemelidir. bu ülke için kaybedilmemesi gereken değerlerin başında atatürk geliyor. onun bu ülke için on ila yirmi yılını harcaması bize az mı geliyor? peki sen ne yaptın veya yapacaksın diye sorarlar adama. geçen zaman değil işlerin niteliğidir önemli olan. tüm dünya kabul ediyor büyüklüğünü sen kabul etmesen ne olacak! eksilmez o, tartışılmaz, büyüktür.
eskiden saygıdan korkudan vs. nedenlerle yapılamayan eylemin günümüzde yapılmasıdır. herşey herkes her kavram tartışılır asıl özgürlük budur çağdaşım modernim diye geçinenlerin her yerde avazları çıktığı kadar bağırdıkları çığırdıkları ifade özgürlüğü işte budur. önemli olan doğruların tartışılmasıdır önemli olan düzeydir.
hiçbir insanın dört dörtlük olmadığı düşünülünce mantıksız bir yanının olmadığı bir durumdur. zira üstünde daha çok tartışmamız gereken daha çok düşünmemiz gereken zaman harcamamız gereken şeyleri tabulaştırıp kabul ettiğimiz için daha hızlı büyüyemiyoruz. medeniyet ve kültür bakımından bir adımda olsa geride kalmamıza neden oluyor.
muhammed'i tartışınca nasıl üzmüyorsa, atatürk'ü tartışınca da üzmeyen türkiyedir. tartışmak, kritize etmek; eğitimsiz, bilinçsiz ve cahil toplumların alışkanlıklarından biri değildir. Üzücü olan bir şey varsa o da tartışmanın genelde sanal ortamda belli mecralarda kısıtlı olmasıdır.
