-herkesin içemediği, içenin babayiğit olduğu bir içkiye duyulan hayranlığın atatürk'teki belirtisidir.
-genelde, insanı (bkz: siroz) ile bu hayattan çekiveren hayranlığın atatürk'teki belirtisidir.
onu sevme nedenlerimin listesinde olan hayranlığıdır.
onu ayyaş olarak nitelendiren yobazlar ucuz kurtulmuşlardır. bu adam ayyaş olarak cumhuriyeti kurmuş. ayyaş olarak medreseleri, tekke ve zaviyeleri, hilafeti, sultanlığı, fesi, arap harflerini, kadın-erkek eşitsizliğini rulo yapıp götünüze sokmuş.
adamın kemikleri sızlıyor mezarında, şehit topraklarını açık arttırma ile sattılar. onca yıldan sonra memlekette bu kadar hainlik bu kadar oyun bu kadar şerefsizlik döner iken atatürkün içtiği rakıyı neden hatırlar ki normal çalışan bir insan beyni? neden gençliğe hitabeyi hatırlamaz? neden nutuğu okumaz? bu ülke rakı sofrasında kurtarılmadı bunu tarihin t sini bilen herkes farkında. ancak bu şekilde gitmeye devam ederse önümüzdeki nesiller bu vatanın rakı sofrasında kurtarılmaya çalışılırken batırıldığını bilecekler.
alman marketlerinde de satılır rakı. ben geçen gün gittiğimde rakı rafları boştu, orada çalışan birine sordum, dedim ne iş, rakı alıyolar sadece türkler değil almanlar ruslar falan da rakı içiyo, dediler.
atatürk, türk´tür, herhalde rakı içecektir. churchill whisky içerdi. o da ingilizdi. herkesin bi milli içkisi var.
ayrıca hayranlık duyup duymadığını bilemeyiz, mustafa kemal paşa´nın rakı takımının altından olması da normaldir. adam cumhurbaşkanıydı. herhalde o takım arkadaşlarıyla otururken değil, bilmemne cumhurbaşkanı geldiğinde çıkartılıyordu. ismetle conkbayırında aynı bizim gibi ince belli çay bardağında içmişlerdir rakıyı, kenarı altın bardaktan değil.
düşüncelerine ve eserlerine zerrece toz kondurmaz. içki içmesinin sadece kendisine zararı dokunmuştur, ülkeye değil. içki içmeyip de ülkeye zarar veren nice siyasi vardır.
