--spoiler--
grande'nin anılarında içinde içki geçen pek çok hikaye var ancak grande şunu belirtmeyi de ihmal etmiyor:
"her gece içtiği halde atatürk'ün bir kere bile içki yüzünden kendinden geçtiğini, taşkınlıklar yaptığını görmedik, duymadım. aksini iddia edenler varsa, bunların yaptıkları düpedüz dedikodudan başka bir şey değildir..."
--spoiler--
adam dediğin böyle içer, delikanlı gibi içer. karı gibi eski mektupları okurken ağlayanlar gibi değil, dimdik ayakta durur.
aynı yazıdan
--spoiler--
"Her gece içtiği halde Atatürk'ün bir kere bile içki yüzünden kendinden geçtiğini, taşkınlıklar yaptığını görmedik, duymadım. Aksini iddia edenler varsa, bunların yaptıkları düpedüz dedikodudan başka bir şey değildir..."
--spoiler--
sen de böyle iç, afiyet olsun.
Atatürk'ün sarhoş iken bizi kurtardığı emperyalistlerin eline, ben müslümanım diyenlerce ayıkken düşürülünce bizi de içmeye sevk eden hareket tarzıdır.
her ne kadar atatürkçü olmasamda bu kez kendisini taktir ettim. öyle yarım kilo içmek her baba yiğidin harcı değildir. ayrıca mustafa kemal de azını tadını biliyormuş. (bkz: zeytinyağlı limonlu bakla ezmesi)
edit : söylemeden edemiyeceğim bu kadar gerzeği al yönet diye bana verseler ben kafamı rakı masasından kaldırmam.
atatürke çok yoğun bir duygusal ve fikirsel yakınlık duymamakla birlikte "parasını senden mi aldı .mına koyim" cümlesini defalarca düşündürten tespit.
kişinin yaşayışında kendisine zarar veren veya senin tasvip etmediğin ayrıntılar olabilir.ilgilenilmesi gereken şey bu değil, sana ve topluma neler kazandırdığıdır.bu eksende olmayan ve sadece hakaret etmeye yönelik kişisel özellik odaklı cümleler, kuran kişinin bir hayli kompleksli biri olduğu sonucuna götürür.
şimdi ki insanlar en ufak borca veya da bir kızdan ayrılmayla kendini rakıya gömdüğünden kafasında koskoca memleket meselesi olan bir insan için az bir miktardır. ha keşke içmeseydi erken kaybettik.
