7 yaşında; babasını kaybetti, yetim kaldı. Yalnız ve içine kapanık biri olarak yaşamaya, oradan oraya sürüklenmeye başladı.
8 yaşında; okuldan alındı, köyde yaşadı. zamanını tarlalarda kargaları kovalayarak geçirdi.
10 yaşında; yüzü kanlar içinde kalacak şekilde okulun yeni hocasından dayak yedi. Ailesi onu okuldan aldı. Korku ve sinirden 3 gün evinden çıkamadı.
17 yaşında; hayalindeki okulun istediği bölümü için gerekli not ortalamasını tutturamadı.
24 yaşında; tutuklandı, günlerce sorguya çekildi. 2 ay tek başına bir hücrede hapis yattı.
25 yaşında; sürgüne gönderildi.
27 yaşında; kendisinden bir yaş büyük meslektaşı kendisinin de üyesi bulunduğu derneğin çalışmaları ile kahraman ilan edilirken, kendisi hiç önemsenmiyordu. Doğduğu şehrin merkezinde rakibi törenlerle karşılanırken, o kalabalık arasında yalnız başına olanları izliyordu.
30 yaşında; kendisi başka şehirleri düşman elinden kurtarmaya çalışırken, doğduğu şehir düşman eline geçti.
Yine 30 yaşında; amiri onu kendisinden uzaklaştırmak için başka göreve atanmasını sağladı. Yeni görevinde işsiz bırakıldı, aylarca boş gezdi.
37 yaşında; böbrek hastalığından Viyana'da 2 ay yalnız ve hasta yattı.
Yine 37 yaşında; komutan olarak yeni atandığı ordu dağıtıldı.
38 yaşında; Milli Savunma Bakanlığı tarafından görevinden alındı.
Yine 38 yaşında; bir toplantıda giyebileceği bir tek sivil elbisesi bile yoktu. Başkasından bir takım elbise ödünç aldı. Ayrıca cebinde sadece 80 lirası vardı.
Yine 38 yaşında; kendisi için tutuklama kararı çıkartıldı.
Yine 38 yaşında; en yakın 5 arkadaşından 3'ü, onun kongre temsil heyetine üye olmaması için oy kullandı.
39 yaşında; idam cezasına çarptırıldı.
42 yaşında; Türkiye Cumhuriyeti'nin ilk Cumhurbaşkanı oldu.
şimdi ki insanlar en ufak borca veya da bir kızdan ayrılmayla kendini rakıya gömdüğünden kafasında koskoca memleket meselesi olan bir insan için az bir miktardır. ha keşke içmeseydi erken kaybettik.
aynı yazıdan
--spoiler--
"Her gece içtiği halde Atatürk'ün bir kere bile içki yüzünden kendinden geçtiğini, taşkınlıklar yaptığını görmedik, duymadım. Aksini iddia edenler varsa, bunların yaptıkları düpedüz dedikodudan başka bir şey değildir..."
--spoiler--
sen de böyle iç, afiyet olsun.
her ne kadar atatürkçü olmasamda bu kez kendisini taktir ettim. öyle yarım kilo içmek her baba yiğidin harcı değildir. ayrıca mustafa kemal de azını tadını biliyormuş. (bkz: zeytinyağlı limonlu bakla ezmesi)
edit : söylemeden edemiyeceğim bu kadar gerzeği al yönet diye bana verseler ben kafamı rakı masasından kaldırmam.
" - ne? atatürk içki mi içiyormuş? içki içmiş he..
- he valla hem de çok içiyormuş öyle böyle değil. fıçıyla götürüyomuş.
- vay kafir, vay zındık, vay allah'sız din düşmanı hadi hep beraber ona saldıralım. zaten ondan başka içki içen yoktu tarihimizde . bu ne rezalet. işte bütün bu felaketler onun için başımızdan eksik olmuyor. bir türlü başımız beladan kurtulmuyor, islama en büyük zararı o vermiştir zaten." falan filan fındık fıstık gibi geyikleri götlerden yıllardan mütemadiyen dinliyoruz. büyük bir ihtimalle dinlemeye de devam edeceğiz. taşşaklarımız şişti dinlemekten ama bunlar şişe değil ki ağızlarına mantar tıkayalım.
sultan abdülmecit hükümdarlığı döneminde içkiye ait ilk mevzuat 1847 de konuldu .osmanlı' da çoğunluğu beyoğlu ve galata'da olmak üzere 31 birahane vardı.
milli bira fabrikası osmanlı a.ş. ( 1911 )
osmanlı' da bira içenlerin ne kadar olduğunu bilmiyoruz ama biraya " fatma ananın helvası" diye şifreli bir isim verildiğini biliyoruz.
osmanlı' da ortalama 8-9 milyon litrelik birayı tüketecek gayr-i müslim olmadığını biliyoruz.
ilk bira fabrikası osmanlı'da 1890 da isviçreli bomonti kardeşler tarafından feriköy'de kuruldu.
ilk rakı fabrikası 1880 yıllarında sultan abdülhamit döneminde başmabeyinci ve maliye bakanlarından sarıcazade ragıp paşa tarafından kuruldu.
osmanlı'da üretilen konyaklar paris'ten madalya almıştır.
istanbul'da şeyhülislam tarafından tarafından konulan gündüz içki içme yasağı yüzünden halk akşam içki içmeye başlamıştı.. "akşamcı" tabiri o zamanlardan kalmadır.
avrupa ülkeleri şarap ihtiyaçlarını osmanlı'dan gidermişlerdir. 1904' de osmanlı imparatorluğunun şarap ihracatı 340 milyon litreye çıkmıştır.
"sarhoş selim" lakaplı osmanlı padişahı vardı.
yok canım atatürk'ten başka içki içen yoktu zaten hadi saldıralım .vay zındık vay.
