insanların ürettiği ve ardından tabulaştırılan her şey tarihin çöp tenekesine atılmadıkca birey özgür olamaz. ve insanlar arası iktidar ilişkisinin ipliği de başka türlü pazara çıkarılamaz.
(bkz: 12 ada) denilesi başka da bir şey denilmeyesi iddiadır.
ancak bu tarz şeylerin tartışılması da yüce görevlerde başarılar edinmiş bu tarz kişilerin saygınlığını sarsmaz mı da denilebilecek bir iddiadır.
80 yıllık cumhuriyet tarihinin şaibeler ile gizlilikler ile dolu olmasından mütevellit insanların böyle şeyler üretmesi gayet normaldir. hinlik cinlik dolu geçmişe pek çok teoriler üretilebilir.
asıl su yüzüne çıkmamış aksi iddia edilemeyecek tek bir gerçek vardır ki ; gençliğe hitabenin ismet inönü rollerinin başarıyla üstesinden gelen savaş dinçel'e ait olmasıdır...
genel gönderme : çarpıcı gündem yaratmak maksadıyla tiraj ve reytinglerini zinden tutmak isteyen asil medya bi siktirin gidin* ...
"nutuk'u da atatürk yazmadı." "gençliğe hitabe'yi de atatürk yazmadı." o zaman atatürk ne yazdı sorunsalını düşündürür.
--spoiler--
Her adım başı bir sürprizin beni beklediğini bilerek yürüyorum tarihin engebeli yollarında. Ve tarih okurken şaşırmayanlara hayret ediyorum. Bu derece sürprizi bol bir alan zor bulunur zira.
Gazeteci Oral Çalışlar 12 Eylül'den sonra girdiği hapishanede yaşadıklarını yazdığı "Liderler Hapishanesi" adlı kitabında (1986) kendisi de içeride olan Bülent Ecevit'le yaptığı bir konuşmayı aktarırken ilginç bir bilgi kırıntısını gözler önüne serer. Buna göre Ecevit, Çalışlar'a, "Nutuk"un sonunda yer alan ve halen resmi kurumlarımızın duvarlarını süsleyen Gençliğe Hitabe'yi ismet inönü'nün kaleme aldığını, bizzat inönü'nün ağzından aktarmıştır.
Atatürk, "Nutuk" metnini tamamladıktan sonra yakın arkadaşı inönü'ye okuyup fikirlerini söylemesi için verir. inönü de okur ve der ki: "Paşam, çok güzel, ancak sonunu gençliğe hitap ederek bitirmek sanırım faydalı olur". Bunun üzerine Atatürk "O zaman sen yaz" der ve ardından inönü, Gençliğe Hitabe'yi kaleme alır. Bunu eski Milli Eğitim bakanlarından Necdet Uğur da biliyormuş. işin ilginç tarafı, Oral Çalışlar'ın kitabı hem Ecevit'in hem de Uğur'un sağlığında yayınlanmış ve herhangi bir yalanlama gelmemiştir
Tabii ki bu bilgi tek başına Gençliğe Hitabe'yi inönü'nün yazdığını ispatlamaz ama en azından bir tartışma başlangıcıdır, hukuk deyimiyle, delil başlangıcı. Buradan yola çıkarak tarihçilerin alacakları uzun bir yol vardır.
Keza çocukluğumda hâlâ okul duvarlarında asılı duran Türklerin dünyaya yayılmalarını anlatan haritayı da bir okul ziyaretinde sınıftan çıkışta Atatürk'ün kendi eliyle çizdiğini ve sonra da kimse değiştirmeye cesaret edemediği için aynen kaldığını bir hatırattan öğrenmekteyiz. Gerçi sonradan göçler yoluyla Türk ırkının dünyaya medeniyet götürdüğü görüşünden de vazgeçildi ama bu motif okullar kanalından toplumsal hafızaya bir kez kazınmış oldu.
1935'te ingiliz ve Fransızların baskısı altında içine girilen ırkçı eğilimden hızla uzaklaşılmış olduğunu belirtelim. Ancak 1930, Türkiye'de yaşayan diğer ırkların dışlandığı ve Türklerin ırkî özelliklerinin abartıldığı dönemin başlangıç yılı olarak hatırlanacaktır. Nitekim aynı yıl, Adalet Bakanı Mahmut Esat Bozkurt, ünlü Ödemiş nutkunda şu korkunç ifadeyi kullanacaktı:
"Benim fikrim, kanaatım şudur ki, dost da, düşman da, dağ da bilsin ki bu memleketin efendisi Türk'tür. Öz Türk olmayanların Türk vatanında bir hakkı vardır, o da hizmetçi olmaktır, köle olmaktır." (Milliyet, 19 Eylül 1930)
Bunlar inkâr kabul etmez, kategorik ifadelerdir ve yalnız Bozkurt değil, aynı zamanda Başbakan ismet inönü de 1926 yılı Kasım ayında benzer bir ifadenin altına imza atmıştır. Türk Ocakları Kurultayı'nda konuşan inönü'nün keskin sirke mahiyetindeki sözleri şöyledir:
"Vazifemiz, Türk vatanı içinde Türk olmayanları behemahal Türk yapmaktır. Türklere ve Türklüğe muhalefet edecek anâsırı (etnik unsurları) kesip atacağız. Ülkeye hizmet edeceklerde her şeyin üzerinde aradığımız, Türk olmalarıdır."
Bugün acısını hep beraber çektiğimiz olayların kökeninde biraz da bu sakat ve katı anlayışın yattığını bilmemiz lazım.
--spoiler--
